İslamın güzel ahlaka verdiği önem

İmanın ve ibadetlerin esas hedefi insanı ahlaklı kılmak, faziletlerle bezemektir. İslam ahlakı, cihanşümul olan kapsamlı bir özelliğe sahiptir. İnsanların yaşayışlarında lazım olacak olan bütün kurallar İslam tarafından bildirilmiştir.

Ahlak kelimesi, İslam ile yakından ilgilidir. İslam; barış, esenlik, güvenlik, huzur ve teslimiyet anlamlarını ifade ettiğine göre, bu manaları da kapsayan Ahlak: huy, tabiat, seciye anlamına gelen "Hulk” kelimesinin çoğuludur. Kavram olarak ise Ahlak: "insanın zorlanmadan, kendi iradesi ve aklıyla belli ölçülere göre seçtiği fiil ve davranışları yerine getirmesi” dir, yahut "bir amaca yönelerek, seçerek ve isteyerek iyi davranışlarda bulunmak, kötülüklerden sakınmaktır”

İslam ile Ahlak arasında sıkı bir bağ vardır. Her ikisinin de hedefi aynıdır.

İslamiyet’in ahlaka çok önem verdiğini Kuran–ı Kerim’de, Hadis-i Şeriflerde ve Peygamberimizin örnek hayatında açıkça görürüz.

İman eden ve imanın gereğini gereği ibadetlerini yapan Müslüman, güzel ahlaka ulaşmış olur. İman eden kişi hem güven altına girmiş olur, hem de başkalarına güven vermelidir. Bunun içindir ki peygamberimiz Hz. Muhammed (s.a.v.) Hadis-i Şeriflerinde: "Müslüman, elinden ve dilinden başkalarının emin olduğu kimsedir” buyurmuştur. Bir başka hadiste: "İmanın en üstünü, Allah için sevmen, Allah için buğzetmendir” buyurulmuştur. Bu Hadis-i Şerif, İman ile Ahlakı birleştirmiştir. Demek ki İslam, İmana dayanan, gücünü İmandan alan bir Ahlak getirmiştir. İman, Ahlaki davranışa; günah-sevap, haram-helal kavramlarını katmaktadır. Yalan söyleyen kişi Ahlaksızlık yapmanın yanında, Allah’a karşı gelmiş, günah da işlemiş olur. Bu şekilde herhangi bir yanlışa düşmemek için haramlardan kaçınarak, emredilmiş olan doğruluk, dürüstlük, yardımlaşmak v.b. güzel davranışlarda bulunmak sureti ile İslam Ahlakına ulaşmalıyız.

Peygamberimiz "Ben güzel Ahlakı tamamlamak üzere gönderildim” buyurmuştur. Diğer Hadislerde de tamamen başkalarına yönelik, insani bir sosyal Ahlakı, olgun imanın şartı saymaktadır. Hadislerde: "Kişi kendisi için istediği şeyi Müslüman kardeşi içinde istemedikçe gerçek manada Mü’min olamaz”, "Siz cennete giremezsiniz İman etmedikçe, İman etmiş olmazsınız birbirinizi sevmedikçe!..” buyurulmuştur. Kuran-ı kerim Peygamberimizi (s.a.v.) bize en büyük örnek göstermekte, "Onda sizin için güzel numuneler vardır” denilmektedir. O’nun ahlakı da zaten Kur’an dır. Kur’an neyi emrederse yapar, neyi nehyederse ondan da kaçınırdı.