Kuranda ayetlerin başında bulunan harflerin anlamı nedir ?
fresh
selamünaleyküm
kuranı kerimimizin bazı ayetlerin başında elif lam mim gibi harfler mevcut
bunların anlamı nedir neyi ifade etmektedir.
Cevap: kuran ayetlerin başında
imamhatipli42
BAŞLANGIÇ HARFLERİ (EL-HURUFU’L-MUKATTA’A)
Bazı surelerin başında bir veya başka harfin birleşmesinden meydana gelen kesikli harflere El-Hurufu’l-Mukatta’a denir. Surelerin bazısının bu şekilde başlayışı İslamın başlangıcından beri müslüman alimleri meşgul ettiği gibi, sonraki dönemde şark ve garb alimlerinin çalışma ve araştırmalarına konu olmuştur. Bütün alimler bu harflerin müteşabih lafızlardan olduğunda ittifak halindedirler.
Bu harfler Kur’an-ı Kerim’in 27’si Mekki 2’si (Bakara, Al-i İmran) Medeni olmak üzere 29 suresinin başında bulunmaktadır. Tamamı 14 çeşit harften meydana gelmiştir. Sure başlarında tek, iki, üç, dört ve beş harfli olmak üzere 13 değişik halde görülürler. Harf sayılarına göre şu örnekleri verelim:
1) Tek harfli: Sâd (Sad) Kâf (Kaf) Nûn (Kalem)
2) İki harfli:Tâ-Sîn. (Neml) Yâ-Sîn (Yasin) Hâ-Mîm (Mü’min, Fussilet, Casiye, Ahkaf, Zuhruf, Duhan) Tâ-Hâ (Taha)
3) Üç harfli:Elif-Lâm-Mîm. (Bakara, Al-i İmran, Ankebut, Rum, Lokman, Secde) Elif-Lâm-Ra. (Yunus, Hud, Yusuf, İbrahim, Hicr) Tâ-Sîn-Mîm. (Kasas, Şuara)
4) Dört harfli:Elif-Lâm-Mîm-Sâd. (A’raf) Elif-Lâm-Mîm-Ra. (Ra’d)
5) Beş harfli: Kâf-Hâ-Yâ-Ayn-Sâd. (Meryem) Hâ-Mîm-Ayn-Sîn-Kâf (Şura)
Hurufu Mukatta’alar, bir kelime gibi yazıldığı halde, ayrı ayrı harflerinin isimleri sayılarak okunurlar. Yalnız her biri birer isim sayıldığından cer, nasb ve raf halinde okunabileceğine dair görüşler vardır. Ayrıca i’rab alametlerine dikkat edilmeksizin vakf halinde de okunabilirler.[1]
Başlangıçta harflerinin tam bir ayet olup olmadığı ihtilaflı olmakla birlikte, tercih edilen görüş, bunların ayet olmayıp, kendilerini izleyen ayetin bir bölümü olmalarıdır. Basralılar hiçbirini tam ayet olarak kabul etmezken, Kufeliler, Elif-Lâm-Mîm. (Bakara, Al-i İmran, Ankebut, Rum, Lokman, Secde) Hâ-Mîm (Mü’min, Fussilet, Casiye, Ahkaf, Zuhruf, Duhan) Tâ-Sîn-Mîm. (Kasas, Şuara) Elif-Lâm-Mîm-Sâd. (A’raf) Yâ-Sîn (Yasin) Tâ-Hâ (Taha) Kâf-Hâ-Yâ-Ayn-Sâd. (Meryem) müstakil bir ayet, Sâd (Sad) Kâf (Kaf) Nûn (Kalem) Tâ-Sîn. (Neml) Elif-Lâm-Ra. (Yunus, Hud, Yusuf, İbrahim, Hicr)Elif-Lâm-Mîm-Ra. (Ra’d) bir ayetin cüzü kabul ederler. Zemahşeri, meseleyi kıyasi değil, tevkifi bir ilim olarak ele alır.[2]
Hurufu Mukatta’a hakkında başlangıçtan beri öne sürülen fikirleri iki grupta toplamak mümkündür.
1) Bu harfler Kur’an’ın esrarındandır, manasını ve muradını Allah bilir. Ebu Bekir, İbn Abbas, İbn Mes’ud ve Hulefa-i Raşidin’e dayandırılan rivayetler, bu harflerin sırlı ve gizli bir ilim olduğunu vurgulamaktadır.
2) Bu harfler müteşabih ayetler grubuna girmektedir. Müteşabihlerin de üzerinde durulup, düşünülüp te’vil edilmesi gerekir. İlimde derinleşen alimler bu tevili gerçekleştirebilirler. Mütekellimler bu görüşü savunmaktadır. Belirtilen görüşten hareketle, Hurufu Mukatta’a hakkında öne sürülen fikir ve değerlendirmeleri şu şekilde sıralamak yerinde olur:
1) Halil b. Ahmed ve Sibeveyh’e göre bu harfler surelerin isimleridir. Hangi surenin başında gelmişse o surenin ismini belirlemiştir.
2) İbn Abbas’a göre bu harflerin her biri Allah’ın isimlerinden veya sıfatlarından birine delalet ettiği gibi, Allah’tan başka isimlere de delalet eder. Mesela Elif-Lam-Mim deki Elif Allah’a, Lam Latif sıfatına, Mim de Mecid ve benzeri sıfatlara delalet etmektedir. Yine burada Elif Allah’a, Lam Cebrail’e, Mim ise Muhammed’e işaret etmektedir.
3) Bu harfler Allah’ın ismi A’zamı’dır.
4) Kelbi, Süddi ve Katade’ye göre bu harfler Kur’an’ın isimleridir.
5) Ahfeş’e göre bu harflerle Allah yemin etmektedir.
6) Ferra, Kutrub ve Müberred’e göre bunlar münferit harflerdir, gayesi müşriklerin ilgi ve dikkatini çekmektir, onlara meydan okumaktır.
7) Birer tenbih edatıdır.
8) Bazı cümel hesapları ve bir kısım olayların istihracına yardımcı olan hususlardır.
Belirtilen görüşlerden anlaşılıyor ki, bu konuda açık ve kesin neticelere ulaşılmamıştır. Harfler hakkında geçmişte ve halde bir çok şeyler söylenmiş, gelecekte de pek çok şeyler söylenecektir. Ortaya atılan görüşler bazı yönlerden akla uygun geliyorsa da hemen hemen hepsinin tenkide açık yönleri bulunmaktadır.Rasulullah da bu hususta bir şey söylemediğine göre, bu konuda bizlere düşen şey, Hurufu Mukatta’a’nın Allah ile Rasulü arasında bir şifre olduğunu söylemekten ibarettir.[3]
[1] Alusi-Ruhu’l-Meani: 1/88; Meraği-Tefsir: 1/39; Cerrahoğlu-Tefsir Usulü: 134-136; Ali Turgut-Tefsir Usulü ve Kaynakları: 155.
[2] Zemahşeri-Keşşaf: 1/76; Alusi-Ruhu’l-Meani: 1/89; Tahir b. Aşur-Tefsir: 1/39; Cerrahoğlu-Tefsir Usulü: 134-136.
[3] Nisaburi-Garibu’l-Kur’an; El-Burhan: 1/164-181; El-İtkan: 2/105-107; Menahil: 1/226-231; Ali Turgut-Tefsir Usulü ve Kaynakları: 156-157.
Cevap: Kuranda ayetlerin başında bulunan harflerin anlamı nedir ?
fresh
hocam
bazı kaynaklar farklı şeylerden bahsediyor
elmalı hamdi
diyanet
gibi
Cevap: Kuranda ayetlerin başında bulunan harflerin anlamı nedir ?
süper melle
< selamünaleyküm
forumduasi.com/sohbet-muhabbet/149934-kuranda-ayetlerin-basinda-bulunan-harflerin-anlami-nedir.htmlKuranda ayetlerin başında bulunan harflerin anlamı nedir ?
kuranı kerimimizin bazı ayetlerin başında elif lam mim gibi harfler mevcut
bunların anlamı nedir neyi ifade etmektedir. >
Huruf-u mukattaa (elif-lam-mim…) hakkında açıklama yapar mısınız??
Kuran-i Kerimin ilk yazılarında çok zaman Lim (mim),Lam,Ha ifadeleri geciyor. bu ne anlama gelmektedir?
Kur’ân-ı Kerimde "elifba” harfi sayısınca 29 sûrede huruf-u mukattaa vardır.
Huruf-u mukattaa, sûre başlarında kesik kesik, ikisi üçü birleşik veya tek başına yazılı bulunan harflerdir. Zaten bu harfler okunurken de teker teker okunur, bir kelime gibi okunmaz.
Huruf-u mukattaanın Kur’ân-ı Kerimdeki yerleri de şöyledir:
6 sûrede "elif-lâm-mîm” vardır. Bunlar: Bakara, Âl-i İmrân, Ankebût, Rûm, Lokman ve Secde sûreleridir. Ârâf sûresinde de "Elif-lâm-mîm-sâd” bulunmaktadır.
5 sûrede "elif-lâm-râ” vardır. Bunlar: Yunus, Hûd, Yusuf, İbrahim ve Hicr Sûreleridir. Ra’d Sûresinde de "elif-lâm-mîm-râ” vardır.
6 sûrede "hâ-mîm” vardır. Bunlar: mü’min, Fussilet, Zuhruf, Duhân, Câsiye ve Ahkaf sûreleridir; Şûrâ sûresinde de "hâ-mîm-ayin-sîn-kaf” bulunmaktadır.
Ayrıca, Şuarâ ve Kasas Sûrelerinde "tâ-sîn-mîm", Neml Sûresinde "tâ-sîn", Meryem Sûresinde "kâf-hâ-yâ-ayîn-sîn-kaf", Tâhâ Sûresinde "tâ-hâ", Yâsin Sûresinde "yâ-sîn", Sâd Sûresinde "sâd", Kaf Sûresinde "kaaf", Kalem Sûresinde de "nûn” harfi bulunmaktadır.
Bu harflerin hikmet ve özellikleri de kısaca şöyledir:
1. Bu harfler Kur’ân’ın îcâzını ve mucizeliğini gösterir. Yani, Kur’ân’a, ilk nâzil oluşundan bu zamana kadar hiçbir insan eli karışmadığı gibi, bundan sonra da karışmayacaktır. Ayrıca Kur’ân’ın bir harfinin dahi taklidi mümkün olmamıştır ve olamayacaktır.
2. Bu harfler İlâhî bir şifredir. İnsan aklı onun mânâsını anlamaya güç yetiremez. Bu şifrenin anahtarı sadece Peygamber Efendimizdedir (a.s.m.). Yani bu harflerin mânâsını tam olarak ancak Peygamberimiz bilir ve anlar. Bu da Peygamberimizin çok üstün bir zekâ ve anlayışa sahip olduğunun bir alâmet ve işaretidir.
3. Cenab-ı Hak bu harflerle has kullarından bazılarına birtakım mânevî işaretler de vermiştir. Yani "Ehl-i velayet, ehl-i tahkik seyr ü sülûk-i rûhâniyeye ait çok muamelât-ı gaybîye işâratını onlarda bulmuşlardır.” Zaten tefsirlerde bu harflere bazı mânâlar verilir ki, müfessirler, "Bunun mânâsı böyledir” dememişler, sadece te’vil gibi birtakım işaretlerde bulunmuşlardır. Meselâ, elif-lâm-mîm’e "Elif-Allah", "lâm-Cebrail", "mîm-Muhammed” mânâsını vermişlerdir. Yâni, "Kur’ân-ı Kerim, Allah tarafından, Cebrail (a.s.) vasıtasıyla Muhammed’e (a.s.m.) indirilmiştir. (İşârâtül-îcâz, s. 32-35)
Huruf-u muakattaanın gerek okunması, gerekse yazılmasının maddî ve manevî pekçok tesir ve faydaları vardır.
Abdullah bin Mes’ud’un (r.a.) rivayet ettiği bir hadis-i şerifte Peygamber Efendimiz (a.s.m.) şöyle buyurmuşlardır:
"Kim Allah’ın kitabından bir harf okursa, onun için bir sevap vardır. Her sevap da on misli kadar artar. ‘Elif-lâm-mîm’ bir harftir, demiyorum; ‘elif’ bir harf, ‘lâm’ bir harf, ‘mîm’ de bir harftir.” (Tirmizi, Sevabü’1-icâz, s. 32-35)
Huruf-u mukattaanın mühim bir özelliğini de Bediüzzaman Hazretleri özetle şöyle ifade eder: Bu harfler okunur veya yazılırsa maddî ilâç gibi tesir ettiği gibi, daha bir çok maksatlar için de fayda verir. (Lâtif Nükteler, s. 35)
Mehmed Paksu
süper melle
Konuyla ilgili olarak şu makaleyi de okumanızı tavsiye ederiz:
Kur’an’da 29 sûrenin başında bulunan 14 hece harfini ihtiva eden ve mükerrerlerle beraber sayıları 78’e ulaşan münferid harflerin bulunduğu sûre ve âyetlerin meşhur adı "Huruf-i mukatta’a"dır. Bu sistemde yer alan hece harflerine "el-hurûfu’1-mukatta’a"(1) veya "münferid harfler" (2) denilir.
Konu İle İlgili Bazı Âlimlerin Görüşleri
Şüphesiz birçok konuda olduğu gibi, bu konuda da âlimlerin farklı düşünceleri sözkonusu olmuş ve tarih boyunca bu çeşitlilik artarak devam etmiştir. Bu sebeple biz burada, sadece bir fikir vermesi açısından orijinal bulduğumuz bazı görüşleri misâl olarak vereceğiz:
İbn Abbas’tan yapılan bir rivayete göre, münferit harflerden Elif, Allah’a; Lam, Hz. Cebrail’e; Mim ise, Hz. Muhammed (a.s)’e işarettir. (3) İbn Cerir Taberî, değişik âlimlerin farklı görüşlerini naklettikten sonra, "Âlimlerin münferit harflerle ilgili söyledikleri farklı görüşlerin hepsinin doğru olabileceğini; bu değişik anlamlarının yanında, bunların, ebced değerleri itibariyle de bir takım gerçeklere işaret ettikleri şüphesizdir." (4) şeklindeki kucaklayıcı sözleri dikkate değerdir.
Ebû’l-Aliye de konu ile ilgili bir hadis-i şerife dayanarak sûre başlarındaki hece harflerinin ebced hesabı ile çeşitli hadiselere işaret ettiğini söylemiştir. O’na göre bu sistem aslında kitap ehlinin kullandığı bir sistemdir. Ancak başka insanlar gibi Araplar arasında da ebced o kadar yayılmıştır ki, artık Arap Edebiyatı içerisinde mütalaa edilebilir. "Mişkat-Sıccil-kıstas" kelimeleri gibi ebced hesabı da artık Arap Edebiyatından sayılır. (5) Adı geçen müfessire göre, 29 sûrenin başında bulunan münferit harflerden herbiri mutlaka Allah’ın bir isminin anahtarı ve nimet, musibet gibi insana yönelik imtihanların birer şifresidir. Mesela: Elif, Allah isminin anahtarı, Lam, Latîf isminin; mim ise, Mecîd isminin anahtarıdır. Ayrıca Elif Allah’ın âlâsına (nimetlerine), Lam, O’nun lütfuna, Mim ise mecdine (yüceliğine) işarettir. Yine Elif bir seneye, Lam otuz seneye, mim ise kırk seneye işarettir." (6)
Kutrup ve Ferra gibi ilim adamlarına göre bu harflerle Kur’an, Araplara meydan okumuştur: "İşte benim kullandığım ifadeler, sizin de kullandığınız aynı harflerden aynı malzemeden yapılmıştır. Eğer benim bir insan sözü olduğumu iddia ediyorsanız işte meydan!." demiş ve muarızlarını susturmuştur. (7)
Rabi b. Enes gibi bazı âlimlere göre bu harfler, ebced hesabı ile birçok hakikata işaret ediyorlar. Onlara göre, 29 harften herbirisi, Allah’ın güzel isimlerinin birer anahtarı, O’nun nimet ve imtihanlarının birer sırrı ve milletlerin tarih sahnesindeki hayat ve ölümlerini gösteren birer şifredir. (8)
Muhammed b. Ali (Hakim-i Tirmizi)’ye göre, münferit harfler, başında bulundukları sûrelerin birer özetini ihtiva ediyorlar. Ancak onların bu sırrını peygamber ve velilerden başkası tam anlayamaz. Diğer insanların seviyelerini de gözönünde bulunduran Kur’an, onların anlaması için ayrıca o özet bilgiyi ilgili sûrelerde detaylı olarak açıklamıştır. (9)
Konu İle İlgili Bediüzzaman’ın Görüşü:
Bediüzzaman, münferit harfleri "Dört Mebhas"ta ele almıştır.
Birinci Mebhas: 29 sûrenin başında bulunan münferit harfler bir i’cazı yansıtmaktadır. İ’caz ise, inci gibi güzel, incecik belağat nüktelerinin parıltılarından meydana gelen bir nurdur. (10) Aşağıda bu nur’un bazı ışınları gösterilecektir.
Sayısal tablo açısından bir i’caz parıltısı
Hece harflerinin adedi -(elif-i sakine) hariç kalmak şartıyla- 28 harftir. Kur’an-ı Hakim, bu harflerin yarısını zikretmiş, yarısını terketmiştir.
Kur’an’ın zikrettiği harfler, insanlar tarafından terkettiği harflerden daha fazla kullanılmaktadır. Meselâ: En fazla tekrar ettiği harfler arasında, dile en hafif gelen "elif lam" harfleridir.
Kur’an, kullandığı harfleri hece harflerinin adedince sûrelere taksim etmiştir.
Kur’an, mehmuse, mechure, şedide, rahve, müsta’liye, münhafida, müntabika, münfetiha gibi hece harflerinin herbir çeşidinden yine yarısını kullanmıştır.
Kalkala, zelleka gibi, sayısı tek olan guruptan dile ağır gelen harflerden az, hafif gelenden çok alınmıştır.
Kur’an’ın bu taksimatı 504 ihtimalden(11) bin olarak seçilmiştir. Adı geçen taksimatın dışında hiç bir surette böyle dengeli ve yarı yarıya bloke edilmiş şekliyle bir bölüşüm söz konusu olamaz. Bu gibi i’caz parıltılarından zevk alamayan, kendi zevkini kınamalıdır. (12)
Hece Harflerinin Kur’an’daki Taksimatı
Zelleka harfleri: 6 tanedir: Bunların üçte ikisi alınmıştır. Alınanlar: "Rı-Lam-Mim-Nun", alınmayanlar ise: "Be-Fe"
Boğaz harfleri: 6 harf olup üçte ikisi kullanılmıştır. Alınanlar: "Ha-Ayın-He-Hemze", alınmayanlar: "Gayın -Hı"
Kadı Beydavî’nin de ifade ettiği gibi bu harfler çok kullanıldığından bunların üçte ikisi alınmıştır.
Kanaatimizce burdaki taksimat noktalı ile noktasız olanlar arasında da yapılmıştır. Boğaz harflerinden noktalı olan iki harf alınmayıp, noktasız olan 4 harf alınmıştır. Çünkü noktasız olanlar daha hafiftir.
Boğaz harfi olmayanlar: 22 adettir. Bunlardan da 10 adet alınıp, yine karşıt iki gruptan 14 tane harf kullanılmıştır. Alınanlar " Rı-Sin-Sad-Tı-Kaf-Kef-Lam-Mim-Nun-Ye".
Mehmuseler: 10 harf olup yarısı alınmıştır. Alınanlar: "Sin-Ha-Kef-Sad-He" alınmayanlar: "Fe-Se-Şm-Hı-Te". Bu harflerin 5 tanesi noktalı, beş tanesi noktasızdır. Kur’an bunu da yarılamış ve sadece beş noktasız olanları almıştır.
Mechureler: 18 olup yarısı alınmıştır. Alınanlar: "Hemze-Mim-Lam-Ayın-Rı-Tı-Kaf-Ye-Nun", alınmayanlar: "Be-Cim-Dal-Zel-Ze-Dad-Zı-Gayın-Vav". Görüldüğü gibi, birbirinin zıddı olan mehmus ve mechur harflerden toplam 14 tane alınmıştır ki, bu da hece harflerinin yarısıdır..
Şefehiler: İki tanedir. Alınan: "Mim", alınmayan:"Be".
Şedidler: (Sert harfler) 8 olup yarısı alınmıştır. Alınanlar: "Hemze-Tı-Kaf-Kef", alınmayanlar: " Be- Te- Cim-Dal".
Rahveler: (Yumuşaklar) 20 olup yarısı alınmıştır. Alınanlar: " Ha-Rı-Sin-Sad-Ayın-Lam-Mim-Nun-He-Ye", alınmayanlar: " Se-Hı-Zel-Ze-Şın-Dad-Zı-Ğayın-Fe-Vav" Yumuşak ve sert harflerden de 14 adet alınmıştır.
Muntabikler: (Kapalı harfler) 4 tane olup yarısı alınmıştır. Alınanlar: "Tı-Sad", alınmayanlar: "Dad -zı".
Münfetihler: (Açık harfler) 24 olup yarısı alınmıştır. Alınanlar: " Elif-Ha-Rı-Sin-Ayın-Kaf-Kef-Lam-Mim-Nun-He-Ye", alınmayanlar harfler ise: "Be-Te-Se-Cim-Hı-Dal-Zel-Ze-Şın-Ğayın-Fe-Vav". İki karşıt guruptan olan bu harflerden de toplam olarak 14 harf alınmıştır.
Müsta’liyeler: 7 harftir. Alınanlar: "Kaf-Sad-Tı", alınmayanlar: "Hı-Dad-Zı-Ğayın,"
Münhafideler: 21 harf olup kullanılanların sayısı 11’dir.
Alınanlar: "Hemze-Lam-Mim-Rı-Kef-He-Ye-Ayın-Sin-Ha-Nun", alınmayanlar: "Be-Te-Se-Cim-Dal-Zel-Ze-Şın-Fe-Vav". Karşıt bu iki gurup harflerden de toplam 14 tane kullanılmıştır.
Kalkalaler: 5 tanedir. Alınanlar: "Kaf-Tı", alınmayanlar: " Be-Cim-Dal".(13)
Bediüzzaman’a göre -daha önce de ifade edildiği gibi- 78 harften meydana gelen 14 şeklin bu tarzda taksimatı ancak 504 ihtimalden biri olarak seçilmiştir. Bu sayı da 7’nin katıdır. 504 =72×7.= 36×14
İkinci Mebhas: Bu mebhasta birkaç letâif vardır:
Münferit harflerde görülen garabet (alışılmışın dışında bir şekil), bu harflerin pek garip ve acip bir şeyin mukaddimesi ve keşif kolları olduklarına işarettir. Bu üslûbun dinleyiciler üzerinde büyük bir tesiri vardır.
Sûrelerin başındaki münferit harflerin takti’ ile okunması ve ilgili harflerin isimlerinin hecelenmesi, onların kaynağına işarettir. Bununla Kur’an, muarızlarına adetâ "Benim kullandığım malzeme sizde de vardır. O halde neden ortaya çıkmıyorsunuz?" deyip, meydan okuyor.
Bu harflerin heceler halinde sayılması ile, "Biz Kur’an gibi, geçmiş milletlerin tarihim, kıssalarını ve kâinatla ilgili gerçekleri bilmiyoruz ki, bu konularda onunla muaraza edelim" diye mazeret beyan eden inkarcılara karşı Kur’an, "Ben sizden gerçeklere dair bir beyan istemiyorum. Yeter ki benim de kullandığım malzeme olan bu harflerden benzer bir edebi nakış dokuyun, varsın yalan ve iftiralardan ibaret olsun" diye şiddetle damarlarına dokunduruyor.
Harfleri hecelemek okumaya yeni başlayanlara mahsustur. Kur’an’ın, bu üslûbu ihtiyar etmesi, onun ümmî bir millete muallimlik yaptığını gösteriyor. Hece harflerinin "Elif- Lâm-Dal" gibi isimleriyle tabir edilmesi okur-yazar olanların bir eğitim prensibidir. Gerek okuyan ve gerek dinleyen birer ümmî olduklarına göre, Kur’an’ın asıl sahibi Hz. Muhammed (a.s) değil, Allah olduğunu gösteriyor. (14) Müellife göre bu ince belağat nüktelerini’ göremeyen kimse belağat ehlinden değildir. (15)
Üçüncü Mebhas: Elif, Lam, Mim harfleri, i’cazın esaslarından biri olan icazın en ince derecesine bir misaldir. Bunda da bir kaç letâif vardır:
Elif, Lam, Mim, üç harfiyle üç hükme işarettir: Elif: "Bu Allah’ın ezelî kelâmıdır" hükmüne; Lâm: "Onu Cebrail indirdi." hükmüne; Mim: "Muhammed (a.s)’e" hükmüne ve kaziyesine remzen ve imâen işarettir. (16)
Sûrelerin başlarındaki huruf-u mukatta’a İlâhî birer şifredir. Allah onlarla has ve halis kulu Hz.Muhammed (a.s)’e bazı gaybî işaretler veriyor. O şifrenin anahtarı, o has abdi (özel kulu) ile onun varislerinin elindedir. (17) Kur’an mademki her asra hitap ediyor, elbette her asırda bulunan insanların bütün (seviyelerine hisselerini verecek şekilde mânâsının vecihleri bulunur. En hâlis parça selef-i salihinin hissesine düşmüştür. Ehl-i velayet ve tahkik ruhani seyr-u suluklarında, bu şifrelerden pek çok gaybî işaretler bulmuşlardır. (18)
Bu şifreli münferit harflerin kullanılması, Hz. Muhammed (a.s)’in eşsiz bir zekâya sahip olduğuna işarettir. Öyle ki, en gizli şifreleri en açık şeyler gibi telakki eder, anlar.
Şu münferit harflerin değeri, yalnız ifade ettikleri mânâlara göre değildir. Aksine bu harfler "esrar-ı huruf" ilminde beyan edildiği üzere, sayısal tablolarda olduğu gibi, harfler arasında da fıtrî münasebtlerin bulunduğuna da bir işarettir. (19)
Dördüncü mebhas: Müellif burada da Münferit harflerle takip edilen yolun yepyeni bir metot olduğunu vurgulamış ve daha önce mevcut olan edebiyat türlerinin hiçbirisinin taklit edilmediğini, böyle bir metodu takip eden Kur’an’ın, okur-yazar olmayan bir zatın elinde ortaya çıkmasının onun İlâhî menşeli olduğunu gösterdiğini belirtmiştir. (20)
forumduasi.com/../index.php?s=show_qna&id=14612&keyword=m%FCte%FEabi hMüteşabih ayetler hakkında detaylı bilgi için tıklayınız…
Dipnotlar:
1. Cerrahoğlu, Tefsir Usûlü, 134.
2. Yıldırım, Kur’an İlimlerine Giriş, 111.
3. bkz. el-Kurtubî, 1/156.
4. bkz. et-Taberî, I/93-94.
5. bkz. el-Beydavî, I/37.
6. bkz. et-Taberî, I/93-94; el-İtkan, II/13-14.
7. bkz. el-Kurtubî, I/155.
8. bkz. et-Taberî, 1/88.
9. bkz. el-Kurtubî, 1/156.
10. bkz. İşârât, 31.
11. İşârâtü’l-İ’caz tefsirine bazı şerhler koyan Sadrettin Yüksel hocaya göre bu sayı 784’tür. bkz. İşârât, (Tenvir nşr. yay.) ilgili yer. Ancak, Müellifi’in: "taksimler pek çok birbirine girmiş" ifadesinden anlaşıldığına göre, yapılan hesaplar, 28×28 =784′ ün gösterdiği hesap tablosundan daha farklı bir çizgiyi takip etmiştir.
12. bkz. İşârât, 31-32.
13. bkz. el-Bakıllanî, Kadı Ebû Bekr, İ’cazu’l-Kur’an (İtkan ile birlikte), 1/81-85; ez-Zemahşerî, 1/20-21.
14. bkz.İşârât, 32-33; İşârât(Ar.), 11.
15. bkz. a.g.y.
16. Bu hususu daha önce İbn Abbas’tan da naklettik, bkz. el-Kurtubî, 1/156.
17. İşârâtü’l-İcazda, "onun vârisleri" tabiri yoktur, bkz. a.g.e., 35.
18. bkz Mektûbat, 365.
19. Bu dördüncü maddedeki bilgilerle ilgili düşülen dipnotta: "Kırk sene sonra Risale-i Nur, bu lema-i i’cazı körlere dahi göstermiştir." denilmektedir, bkz. İşârât, 35.
20. bkz. İşârât, 35-36.
Yrd. Doç. Dr. Niyazi Beki
Kayıtsız Üye
Arkadaşlar elbette yol gösterici olan kuranın içinde gereksiz bir şey yer almaz. bu harflerin açıklaması bulundu. Üzerinde 19 var adlı kitabı okuyun veya internetten 19 mucizesi diye araştırınız.
Kayıtsız Üye
Ya ben rüyamda gayın ,nun ve vav harfi gördüm manasi nedir
arifselim
Selamun aleykum. Rüyada arapça harflerinden görmek hayırlı olarak tabir edilir. Mutlu olmaya ve sıkıntıların bitmesine işaret eder. En doğrusunu Allah bilir.
kuranda nun harfi, kurandaki harflerin anlamı, ayetlerin başındaki harfler