Tedavi edilemeyen ter kokusu veya sürekli olan ağız kokusu evli eşler için ayrılık sebebimidir?
Kayıtsız Üye
Tedavi edilemeyen ter kokusu veya sürekli olan ağız kokusu evli eşler için ayrılık sebebimidir?
Cevap: Tedavi edilemeyen ter kokusu veya sürekli olan ağız kokusu evli eşler için ayrılık sebebimidir?
Desert Rose
İslam’da Temizlik
SORU: Bir yazar şunları yazıyor: "Avrupa başkentlerinden birinde toplu taşıma araçlarına soğan, sarımsak yiyenlerin aradan beş saat geçmedikçe binmeleri yasaklanmıştır." Yazar bunu sanki çağdaş bir medeniyet olgusu ve modernleşmenin bir meyvesi imiş gibi gösteriyor. İslâm’ın bu kabil durumlarda bir görüşü var mıdır?
CEVAP: Bunu ben de okumuştum. Hemen zihnim İslâm’ın aydınlığında Hz. Peygamber’in sünnetine yöneldi. Rasûlullah’ın sünneti asırlardan beri topluma edep ve davranış tarzı öğretmiş bulunuyor. Hemen hatıra geliyor ki bin yıldan fazla bir zaman önce İslâm Peygamberi, Avrupa’da yeni yapılan birşeyi söylemiş, hatta ondan daha ileri derecede bir edep kuralı ortaya koymuştur.
Hz. Peygamber şöyle buyuruyor:
Soğan, sarımsak veya pırasa yiyen bir kimse bizden ayrı dursun, evinde otursun. (Buharı)
Bir diğer mübarek sözü de şöyledir:
Şu kötü bitkiyi (kokusu kötü olan herhangi bir bitkiyi) yiyen camiye gelmesin. (Ahmed b. Hanbel, Müsned)
Cami bir toplanma yeridir. Herkese açık toplanma yerleri de cami gibidir.
Hz. Peygamber -ki o üstün zevk ve estetik konusunda da önderdir- soğan, sarımsak gibi yiyecekleri kendisine yasaklamıştır. Bunun sebebinin de, Cebrail ile sohbet etmesi olduğunu söylemiştir. Meleklerle görüşmesi sırasında kendisinde kokusu hoş olmayan bir iz bulunmasının uygun olmayacağını bildirmiştir.
Hz. Peygamber bu kabil şeylerden yiyen birinin camiye gelmesi halinde geğirmesini yasaklamıştır. Sebebi ise insanlara kötü koku ile eziyet vermemektir. Bu kabil şeyleri yemeyi, insanlann arasına karışacak kimseler için İslâmiyet mehruh görmüş, hoş karşılamamıştır.
Şöyle bir soru akla gelebilir: Bir kısım kimseler yukarda sözü edilen bitkilerden başka yiyecek bulamazsa ne yapsın? Veya bunları sağlığa yararlı olduğu için yiyorsa ne olacak?
Bu soruya şöyle cevap verilir:
Öncelikle şunu belirtelim ki Allah (c.c) bu maddeleri haram kıl-mamıştır. Ancak kokusunun rahatsızlık vermesi sebebiyle yenmesi durumunda insanlarla bir arada olunmaması istenmiştir. Nitekim hadiste bunlardan yendiği vakit, kokusu gidene kadar insanlar arasına karışılmaması bildirilmiştir.
Ebû Eyyub el-Ensâri’nin rivayetinden öğreniyoruz ki: Ebû Eyyub Rasûlullah’a içinde soğan bulunan bir yemek göndermiş, efendimiz onu yememiştir. Bunun üzerine Ebu Eyyub, "Haram mı?" diye sormuş, Hz. Peygamber "Hayır, haram değil. Fakat ben kokusu sebebiyle hoşlanmıyorum" cevabını vermiştir. (Müslim)
İşte bundan dolayıdır ki Peygamberimiz bu bitkilerin pişirilerek veya bilinen usullerle kokusunu giderdikten sonra yenmesini öğütlemiştir. Nitekim bir hadiste: "(Soğan, sarımsak gibi şeyleri) mutlaka yiyecekseniz, hiç olmazsa (pişirmek suretiyle) öldürüp öyle yiyiniz" buyurulmuştur. (Ebu Dâvud)
İnsan bunları yemekten çekinse de bununla beraber, dişinde, ağzında veya iç organlarında bir problem sebebiyle ağzı kötü bir şekilde kokabilir. Bunun içindir ki İslâm her fırsatta ağız temizliğini teşvik etmiş, misvak veya onun yerine geçecek fırça, macun gibi araçlarla ağız temizliğini tavsiye etmiştir.
Hz. Peygamber (s.a) şöyle buyurur:
Misvak (kullanmak) ağızı temiz tutar, Allah’ın hoşnutluğuna sebep olur. (Ebu Dâvud)
Bir diğer hadisleri de şöyledir:
Ümmetime zor gelmeyecek olsaydı, onlara her abdest alışlarında misvak kullanmalarını emrederdim. (Müslim)
Hz. Peygamber yemek artıkları sebebiyle veya bakımsızlıktan dişleri sararmış bir kimse ile karşılaşmaktan hoşlanmazdı. Dişleri temizlerken ovalamayı tavsiye ederdi. Bu tavsiye, temizlenmemiş dişlerin görüntüsünden veya kokusundan başkalarının sıkıntıya düşmemesi içindir.
Fıkıh âlimleri, ağız kokusu rahatsızlığı olan kimseden namazı cemaatle kılma sünnetinin düştüğünü söylemektedirler. Hatta bazıları böyle bir kimseye -cemaatin rahatsız olmaması için— Cuma’nın bile farz olmayacağını söylemişlerdir.
Tedavi edilemeyen ter kokusu veya sürekli olan ağız kokusu evli eşler için ayrılık sebebidir. Tabiîdir ki bu hüküm, kokunun dayanılmaz derecede olması halindedir. Çünkü evlilik uyum ve anlaşma ile ayakta durur.
İnsan başkalarından gelen bir takım eziyetlere bir dereceye kadar sabreder. Fakat ağızdan gelen kötü kokuya veya ter kokusuna dayanmak zordur. Dinî kaynaklarımızın çoğunda müslümanın güzel kokulu olması gerektiğine, bu güzelliğin de devamlı olması gerektiğine dair ifadeler vardır.
Bunun ötesinde İslâmiyet duygu, beden ve ruh temizliği konusunda titiz davranmak|adır. Bakınız aşağıdaki ayetlerde Cenab-ı Hakk ne buyuruyor:
Allah (c.c.) temiz olanları sever. (Bakara/222)
.. .Allah size herhangi bir güçlük çıkarmak istemiyor. Fakat sizi tertemiz kılmak istiyor… (Mâide/6)
Hz. Peygamber de şöyle buyuruyor: Temizlik imanın yarısıdır. (Müslim)
Öte yandan İslâmiyet her gün abdest almayı, çeşitli vesilelerle boy abdestini müslümanlara bir görev olarak yüklemiştir. Abdestli iken tekrar abdest almak "nur üzerine nur"dur.
Hz. Peygamber insanların saç bakımına Özen göstermelerini, saçlarını yıkamalarını, yağlayıp taramalarını tavsiye etmiş, sünnetiyle de fiilen örnek olmuştur.
Hz. Peygamber saçı başı dağınık birini görünce "Şu adam saçını düzeltecek bir şey bulamıyor mu"? buyurmuştur. (Ebu Dâvud ve Neseî)
Kirli elbise giymiş birini görünce de "Şu adam giysisini yıkayacak bir şey bulamıyor mu?" (Ebu Dâvud) buyurmuştur.
Hali vakti yerinde olduğu halde durumuna uygun düşmeyen elbise giyen bir adamı "Allah kuluna verdiği nimetin eserini kulunun üzerinde görmeyi sever" buyurarak azarlamıştır. (Ahmed b. Han-bel, Müsned)
Yukarda söylediğimiz gibi İslâmiyet, müntesiplerine, bağlılarına nasıl sevimli bir görüntüde olacaklarım, insanları nasıl memnun edeceklerini, nasıl rahatsız etmemeleri gerektiğini öğretmiştir. Bundan dolayıdır ki giysi, beden, ağız, el-ayak temizliğini teşvik etmiştir. Özellikle toplantı halinde oldukları ve insan içine çıkacakları zaman.
Hz. Peygamber, tüm peygamberlerin çağrıda bulunduğu fıtrata (yaratılışa) uygun olan sünnetleri bildirmiştir. Yani bu sünnetler tabiî ve insanın yapısına uygun şeylerdir. Bunlar; diş temizliği, burun temizliği, altında kir kalmayacak şekilde tırnak kesimi ve bakımı, ayak parmaklarının aralarını temizlemek, koltuk altında ve kasıkta bulunan kılları yolarak veya traş ederek temizlemek, pisliğin çıkış yerlerini temizlemektir. Görülüyor ki İslâm dini kötü kokuyu engelleyecek önlemleri almış, temizlik için gerekli araç ve yollan göstermiştir.
İslâmiyet bunun yanında güzel alışkanlıkların müslümanlar arasında yaygınlaşmasını istemiş, başkalarına kötü ve çirkin görünen şeylerden uzak olunmasını tavsiye etmiştir.
Aşağıda sayacağımız davranışlar İslâmiyetin edep anlayışı ile bağdaşmayan hallerdir:
Bir kimsenin yüzüne karşı esnemek veya geğirmek,
Başkalarının gözü önünde diş karıştırıp diş arasında kalan artıkları çıkarmak,
İnsanlar arasına kirli giysi veya kirli el-yüz ile, ter kokusu ile çıkmak,
Soğan veya benzeri bitkileri yedikten sonra toplu taşıma araçlarına binerek ulu orta geğirip, kokuyu gizleyecek tedbir almamak,
İnsanlar arasında bulunuyorken çirkin bir ses veya görüntü ile burun temizleyip, ulu orta tükürmek,
Üstü başı kir, pas, yağ içinde fabrikadan çıkıp toplu taşıma araçlarına binen veya camiye giden bir fabrika işçisini düşünün. Kendisine durumu ile ilgili bir uyanda bulunulması halinde eşitlikten, işçi olduğu için kişiliğinden ve onurundan bir şey kaybetmediğinden söz etmeye başlar. Böyle bir insan, başkasına saygı göstermenin eşitlikle bağlantısını unutuyor. Kendisine yapılmasından hoşlanacağı şeyi başkasına yapması gerektiğini düşünmüyor.
Gerçek müslüman kendisi ile uyuşulan, başkası ile uyuşan kimsedir. Yumuşakdır, herkesin sevdiği ve bulunduğu yere koştuğu ince esen meltem rüzgârı gibidir. Müslüman sağhk-âfiyet gibidir. Geldiği yerde ferah ve sevinç bulunur. Bulunmadığında iştiyakla aranır, arzu edilir. Allah güzeldir, güzeli sever.
arşivden mum hocadan alıntı