Dostluk İle İlgili Şiirler

SEN GÜZEL DOST

Yazdın onca eserleri
Aydınlattın beyinleri
Topladın tüm verileri
Bir mürşittin, sen güzel dost

Savunurdun evrenseli
Mertebenle, oldun veli
Tinde esen, bir sam yeli
Bir önderdin, sen güzel dost

Boyun kadar kitapların
Dost söyledi, hep dillerin
Olmadı hiç ödünlerin
Ödünsüzdün, sen güzel dost

Araştırdın, sorguladın
Yaşam boyu, hiç durmadın
Tarih yazdı, senin adın
Ölümsüzsün, sen güzel dost

Anadolu bilgesiydin
Gerçeklerin gür sesiydin
Dervişlerin nefesiydin
Filozoftun, sen güzel dost

Verdin Cevri mahlasını
İnsanlığın en hasını
Kamilliğin manasını
Öğretmiştin, sen güzel dost

Gidecektir bir gün gelen
Eserlerdir baki kalan
Üretendir, soru soran
Hep ürettin, sen güzel dost

Yol gösterdin, Zamanım’a
Hizmet sundun, insanlığa
Dünyada ki, tüm canlara
Değer verdin, sen güzel dost

DOSTLUK

Biz haber etmeden haberimizi alırsın,
yedi yıllık yoldan kuş kanadıyla gelirsin.

Gözümüzün dilinden anlar,
elimizin sırrını bilirsin.

Namuslu bir kitap gibi güler,
alnımızın terini silersin.

O gider, bu gider, şu gider,
dostluk, sen yanı başımızda kalırsın

Dost!

Yollarımız ayrılsada…
Yüreğim dost kalır sana!
Habersiz gitsen uzağa…
Arar bu can seni,ey dost!
Bulur bu can seni,bil dost!
Dost…

Çatlamış topraklar gibi,
Susamışsa dostun dili,
Sular seller, yağmur gibi…
Akar bu can sana, ey dost!
Yağar bu can sana,bil dost!
Dost…

Arar insan,arar dostu!
Bulursa o gerçek dostu,
Gönlümde tapulu yurdu…
Kurdu bu can sana,ey dost!
Kurar bu can sana,bil dost!
Dost…

Açılır kapılar sana…
Sen de kapılar aç bana!
Dost olan dostundan yana…
Gelir bu can sana,ey dost!
Koşar bu can sana,bil dost!
Dost…

Gerçek dostlar unutur mu?
Gezer o dostun yurdunu…
Derdin dost derdim olurdu,
Devam sen de,bilesin dost!
Özün gerçek,sözünse dost!
Dost…

DOSTUM

Hayat akıp giderken,
Düşler birer birer biterken,
Ben kendime bir dal ararken,
Seni buldum DOSTUM.

Şimdi çok mutluyum.
Hatta uçuyorum.
Adeta kendimi,
Bir cennette sanıyorum.

İyiki varsın bitanem,
İyiki yumuşak kalbin var,
Denizler kadar derin,
Güzel gözlerin var.

Ben seninle olmaktan,
Seninle dertleşmekten,
Seninle gülmekten,
İnan çok mutluyum.

DOST DEDİĞİN

Dost dediğin
Dostun yüreğinden geçeni bilmeli
Dost dediğin
Dostunu karşılıksız sevmeli
Dost dediğin
Verecekse almadan vermeli
Dost dediğin
Yüreği kan ağlarken, dost için gülmeli
Dost dediğin
Kara toprak gibi sadık kalabilmeli
Dost dediğin
Sığınacak yerin yoksa kucağını açabilmeli
Dost dediğin
Güne sıcak bir güneş olup doğabilmeli
Dost dediğin
Geceye parlayan yıldız olabilmeli
Dost dediğin
Sırtını yasladığın asırlık bir çınar
Dost dediğin
Gerektiğinde bir kalkan olabilmeli
Dost dediğin
Kahpe kurşuna göğsünü siper yapabilmeli
Dost dediğin
Velhasıl dost olduğunu bilmeli
Dost dediğin

Dostluk

Dostluk; yemek,içmek,eğlenmek değil
Dostluk; fedâkarlık,dostluk emektir
Dostluk; bir nefeslik dinlenmek değil
Dostluk; kötü günde birlik demektir

Acıyı paylaşmak,kederi silmek
Yerinde bir lokma ekmeği bölmek
İçten duygularla sevmeyi bilmek
Dostluk can istese,canı vermektir.

Dostluk; sığınılan liman olmalı
Dostluk; nefes,nefes kalbe dolmalı
Dostluk; yaşadıkça baki kalmalı
Dostluk; dost bağından çiçek demektir

Dostluk kolay olmuyor

Dost dediğin dostu ile yoldaştır
Belki arkadaştır belki kardeştir
Belki ana baba belki de eştir
Dost dediğin kolay bulunmuyor ki…

Dostluk insanlarda gönül bağıdır
Dostluk duyguların olgun çağıdır
Dostluk yemeklerin tuzu yağıdır
Dostluklar çabucak kurulmuyor ki…

Dostluk para ile alıp satılmaz
Elinin tersiyle hemen itilmez
Dostluk bozulursa rahat yatılmaz
Dostluk öyle kolay kurulmuyor ki

Elemde kederde, güzel şeylerde,
Dağlarda şehir de belki köylerde,
Yaşamın sürdüğü her türlü yerde,
Dosttan uzaklarda yaşanmıyor ki…