Hem ailevi hem manevi zor bir dönem yaşadım

dua müslümanın en büyük silahıdır ve sabırlı olmaktır
Genel olarak iki noktada toplayabiliriz bu nedenleri. Yani Allah Teâlâ’nın üzerimizdeki musibetlere, altından fertler ve toplum olarak kalkamadığımız sıkıntılara düşmemize izin vermesinin iki temel nedeni vardır.

Bunların birincisi günahlardır. Kulların işlediği günahların, bilhassa kebair günahların, musibet ve bela olarak geri dönmesi engellenemez bir sonuçtur. Nisa suresinin yetmiş dokuz ve Şûra suresinin otuzuncu âyetlerinde bu hakikat gayet açıktır.

Günahların karşılığı olarak kullara azap olacak cezaların indirilmesi, aynı zamanda kulların ahirette çekmeleri gereken cezanın dünya şartlarında onlara çektirilmesidir ki, bu onlar için bir nimettir esasen. Tirmizî’nin rivayet ettiği bir hadis, bu hususta gayet açık bir hüküm ihtiva etmektedir. Buyuruyor ki: ‘Allah, bir kulunun hayrını dilerse dünyada onun cezasını hemen verir. Bir kuluna da hayır dilemezse kıyamet günü cezasını verinceye kadar günahının karşılığını bekletir. ‘ (Zühd, 57/2396)

Hadisten açıkça anlaşılıyor ki Allah Teâlâ, bazı kullarının işledikleri günahların cezasını dünyada onlara tattırmaktadır, bu da onların ahiretteki azaptan kurtulmalarının sebebidir.

İkinci olarak da kaydedilmesi gereken şudur: Allah Teâlâ, musibetlere karşı sabreden kullarının derecelerini artırmaktadır; yani musibetler ne kadar çok olursa olsun bir kazanca dönüşmektedir. Bu da kesinlikle Allah’ın iradesiyle gerçekleşmektedir.

Bu pencereden izlendiğinde belalar ve sıkıntılar, bir azap olmanın ötesinde kulun yüksek dereceli olmasını gösteren bir işaret olarak da anlaşılabilmektedir. Nitekim Tirmizî’nin rivayet ettiği başka bir hadiste Resûlullah sallAllahu aleyhi ve sellem, bu gerçeği çok rahat anlaşılabilecek bir mantık üzerinden izah etmektedir. Kendisine ‘en çok kim bela görür?’ tarzındaki bir soruya şöyle cevap vermiştir: ‘Peygamberler! Sonra da aşağı doğru inerek devam eder. Kişi dindeki durumuna göre imtihan edilir. Dininde kuvvetli ise imtihanı da ağır olur. Dininde zayıf ise imtihanı da ona göre olur. Belalar kul, yolda günahsız yürüyecek hâle gelinceye kadar ondan eksik olmaz.’ (Zühd, 57/2398)

Hadis, açık bir üslupla başa gelen sıkıntıların, aynı zamanda günahların dökülmesine de vesile olduğunu göstermektedir.

Şunu da belirtmemizde yarar vardır ki, böyle bir sonuç, kulun gerekli tedbirleri aldıktan sonra ve belalara karşı eli kolu bağlı kaldıktan sonra, gerçek anlamıyla sabrı kuşanması ile alakalıdır. Allah’a imanına rağmen, başına gelen musibetleri bir isyan mantığı ile değerlendiren ve her musibetten sonra biraz daha boşluğa kayan birisi için elbette bu tür bir beklenti söz konusu olamaz. Aynı şekilde, belalara davetiye çıkaracak bir anlayışla yaşayarak, kulluğunun gereği olan maddi tedbirleri almayan kişi için de bu durum söz konusu değildir.

Kul, yapabileceğini yaptıktan sonra sabırla donandığında, sabredenlere vaat edilen muhteşem güzelliklere dair iyi bir fırsatı da yakalamış olur ki, bu fırsatın özeti Allah’ın rızasıdır.

Dünya budur

Bizim bakış açımız ne olursa olsun, Allah’ın yarattığı ve bizi yerleştirdiği dünyanın aslı budur: Dertler, belalar. O kadar ki, hiçbir derdi olmamak da esasen bir dert türüdür. Dünya, ‘selam diyarı’ değildir. Selam diyarı cennettir. Cennete varmadan dertsizlik beklemek hayaldir. Bu, memeden çıkan sütün, kan ve irin gibi sevimsiz şeylerin arasından çıkıp en sevimli içecek olarak önümüzde durmasına benzemektedir. Bin bir sıkıntının içinden cennet gibi sıkıntısız bir diyara gitmemizin örneği budur.

Dünya ve dünya ile alakalı, bağlantılı her şey Allah’ındır.

Biz de Allah’ın kullarıyız