Rükü ve secdelerde okunacak dualar ile ilgili hadisler
yüzbin
RÜKÜ VE SECDELERDE OKUNACAK DUALAR
1774 İbnu Abbâs (radıyallâhu anhümâ) anlatıyor: Resülullah (aleyhissalâtu vesselâm) buyurdular ki: Haberiniz olsun, ben rükü ue secde hâlinde Kur’ân okumaktan men edildim. Öyleyse rüküda Rabb Teâlâ’yı tâzim edin, secdede ise dua etmeye gayret edin, (zira secdede iken yaptığınız dua) icâbet edilmeye Iâyıktır.
Müslim, Salât 207 (479); Ebü Dâvud, Salât 152, (876); Nesai, İftitâh 98, (2,189).
1775 Ebü Hüreyre (radıyallâhu anh) hazretleri anlatıyor: Resülullah (aleyhissalâtu vesselâm), secdelerinde şunları söylerdi: Allahümmağfirli zenbi küllehu, dıkkahu ve cüllehu, evvelehu ve âhirehu, sırrahu ve alâniyyetehu. (Allahım! Büyük-küçük birinci sonuncu, gizli-açik, bütün günahlarımı mağfiret buyur.
Müslim, Salât 216, (483); Ebu Dâvud, Salât 152, (878).
1776 Hz. Aişe (radıyallâhu anhâ) anlatıyor: Resullulah (aleyhissalatu vesselâm) rüküsunda ve secdelerinde şu duayı çokca okurdu:
Sübhânekallâhümme Rabbenâ ve bi-hamdike, Allahümmağfirli. (Allah’ım, seni takdis ve tenzih ederim. Rabbimiz! Takdisimiz hamdinledir. Ey Allahım, beni mağfiret et.) Bu duayı okumakla Kur’ân’a yani Kur’ân’ın: Rabbini hamd ile tesbih et (Nasr 3) âyetineuyuyordu.
Buhâri, Ezân 123, 139, Meğâzi 50, Tefsir, İzâcâe nasrullahi ve’l-Feth; Müslim, Salât 217, (484); Ebü Dâvud, Salât 152, (877); Nesâi, İftitâh 153, (2, 219).
Müslim, Ebu Dâvud ve Nesâi’de gelen bir rivâyette şöyle denir: Resüllullah (aleyhissalatu vesselâm) rükü ve secdesinde şöyle derdi: Subbühun kuddüsün Rabbü’l-melaiketi ver-Rühi, (Münezzehsin, mükaddessin, meleklerin ve Ruh’un Rabbisin) .
1777 Muvatta, Tirmizi ve Ebu Davud’un bir rivâyetinde şöyle denir: Resülullah (aleyhissalatu vesselâm)’ı yatakta kaybettim ve araştırdım, derken elim ayağının altına rastladı. Secdede idi ve: Allahümme inni eüzu bi-rızâke min sahtike ve eüzu bi-muâfâtike min ukübetike ve eüzu bike minke Lâ uhsi senâen aleyke. Ente kemâ esneyte alâ nefsike. (Allahım! Senin rızanı şefaatçi kılarak öfkenden sana sığınıyorum. Affını şefaatçi yaparak cezandan sana sığınıyorum. Senden de sana sığınıyorum. Sana layık olduğun senâyı yapamam. Sen kendini sena ettiğin gibisin) diyordu.
1778 İbnu Mes’ud (radıyallâhu anh) anlatıyor: Resülullah (aleyhissalâtu vesselâm) buyurdular ki: Sizden biri rükü edince üç kere Sübhâne rabbiyel azim (Büyük Rabbim (her çeşit kusurdan) münezzehdir desin. Bu, en az miktardir. Secde yapınca da üç kere Sübhane Rabbiye’l a’lâ (Ulu Rabbim (her çeşit kusurdan) münezzehdir desin. Bu da en az miktardır.
Ebu Dâvud, Salât 154, (886); Tirmizi, Salât 194, (261).
1779 Hz. Câbir (radıyallâhu anh) anlatıyor: Resülullah (aleyhissalâtu vesselâm), rükü yaptığı zaman: AIIahümme Ieke reka’tu ve bike âmentü ve leke eslemtü ve aleyke tevekkeltü ente Rabbiye, haşaa sem’i ve basari ve Iahmî ve demi ve izâmi IiIIahi Ràbbi’I-âlemin. (Ey AIIahım sana rükü yapıyorum, sana inandım, sana teslim oldum, sana tevekkül ettim. Sen Rabbimsin, kulağım, gözüm, etim, kanım ve kemiklerim ÂIemIerin Rabbi olan Allah önünde haşyette, tezeIIüIdedir.
Nesâi, İftitâh 104, (2,192). Bu rivâyet Müslim’de gelen uzun bir rivayetin bir parçasıdır (Salâtu’l-Müsâfirin) 201, (771).
1780 İbnu Ebi Evfâ (radıyallâhu anh) anlatıyor: Resülullah (aleyhissalatu vesselâm) sırtını rüküdan kaldırdığı zaman: SemiaIlâhu Iimen hamideh, Allahümme Rabbenâ Ieke’I-hamdü mil’es-semâvâti ve miI’eI-arzi ve miI’e mâ şi’te min şey’in ba’du. (AIIah, kendisine hamd edeni işitir. Ey AIIahım, ey Rabbimiz, semâlar dolusu, arz dolusu ve bunlardan başka istediğin her şey dolusu hamdler sana olsun
Müslim, Salat 204, (476); Ebu Dâvud, Salat 144, (846).
1781 İbnu Abbâs (radıyallâhu anhümâ) anlatıyor: Resülullah (aleyhissalâtu vesselâm) iki secde arasında: Allahümme’ğfir li ve’rhamni, ve’cbürni, ve’hdini ve’rzukni. (Allahım bana mağfiret et, merhamet et, beni zengin kıl, bana hidâyet ver, bana rızık ver) derdi .
Ebü Dâvud, Salât 145, (850); Tirmizi, Salât 211, (284); İbnu Mâce, Salât 23, (898).
1782 Hz. Ali (radıyallâhu anh) anlatıyor: Hz. Peygamber (aleyhissalâtu vesselâm) secde ettiği vakit şöyle dua okurdu: Allahım sana secde ettim, sana inandım, sana teslim oldum. Yüzüm de, kendisini yaratıp şekillendiren, ona kulak, göz takan yaratanına secde etmiştir. Yaratanların en güzeli olan Allah ne yücedir (Hacc 14).
Resülullah (aleyhissalâtu vesselâm)’ın teşehhüdle selam arasında okuduğu en son duası: Allahümmağfir Ii mâ kaddemtü ve mâ ahhartü ve ma esrertü ve mâ a’Ientü ve maesreftü ve mâ ente a’Iemu bihi minnî ente’I-mukaddim ve ente’I-muahhir. Lâ ilâhe illâ ente. (Allahım, geçmiş ömrümde yaptıklarımı, gelecekte yapacaklarımı, gizli işlediklerimi, aleni yaptıklarımı, israflarımı, benim bilmediğim fakat senin bildiğin kusurlarımı affet. İlerleten sen, gerileten de sensin, senden başka ilah yoktur) .
Müslim, Salâtul-Müsâfirin 201, (771), Tirmizi, Daavât 32, (3417, 3418, 3419); Ebü Dâvud, Salât 121, (760); Nesâi, İftitâh 17, (2,130).
1783 Abdullah İbnu Amr İbni’l-As (radıyallâhu anhüma) anlatıyor: Resülullah (aleyhissalâtu vesselâm)’a, Hz. Ebü Bekir (radıyallâhu anh) gelerek:
Bana namazda okuyacağım bir dua öğret dedi. Resülullah (aleyhissalatu vesselam) ona şu duayı okumasını söyledi:
Allahümme inni zalemtü nefsi zulmen kesiran ue lâ yağfiru z-zünübe illâ ente fà’ğfir li mağfireten min indike verhamni inneke ente’l-ğàfüru’r-rahim. (Allahım ben nefsime çok zulmettim. Günahları ancak sen affedersin. Öyle ise beni, şanına layık bir mağfiretIe bağışla, bana merhamet et. Sen affedici ve merhamet edicisin .
Buhâri, Sıfâtu’s-Salât 149, Daavât 17, Tevhid 9; Müslim, Zikr 48, (2705); Tirmizi, Daavât 98, (3521); Nesâi, Sehiv 58, (3, 53).