İslamda Düşüğün ve Şehidin hükmü
musab
Şafiide Düşük (Sakt) ve Şehid’in Hükmü
Sakt (düşük), zamanından önce ana rahminden düşen çocuk demektir. Şehid ise İslâm’ı müdafaa etmek üzere katıldığı savaşta öldürülen kişi demektir. Düşüğün iki durumu vardır:
a. Düştüğünde ses çıkarmaması.
Annesinin rahminde dört ayı tamamlamadan düşerse, onun yıkanması kefenlenmesi vacib olmaz. Bir beze sarılıp cenaze namazı kılınmadan defnedilmesi müstehabdır.
b. Düştüğünde ses çıkarması.
Çocuk düştüğünde kendisinde hayat belirtisi görülürse yıkanması, kefenlenmesi ve yaşlı bir müslüman gibi cenaze namazının kılınması vacib olur.
Hz. Peygamber şöyle buyurmuştur:
Çocuk, canlı olarak dünyaya gelmedikçe ona cenaze namazı kılınmaz ve ne varis (miras alan), ne de müverris (miras bırakan) olur.[38]
Çocuk doğarken hayat belirtisi gösterdiği zaman, namazı kılınır ve mirasçı olur.[39]
Şehid ise yıkanmaz ve kefenlenmez. Onu şehid düştüğünde üzerinde bulunan elbiselerle defnetmek sünnettir.
Cabir’in rivayet ettiğine göre Hz. Peygamber, Uhud savaşında şehid olan müslümanların kanlı elbiseleriyle defnedilmelerini emretmiştir. Onları yıkamadan ve cenaze namazlarını kılmadan defnetmişlerdir.[40]
Savaş meydanında yaralanıp savaştan sonra ölen bir müslüman dünyevî muameleler bakımından normal şekilde ölen müslümanlar gibi yıkanır, kefenlenir ve namazı kılınır. Şehidin yıkanıp, kefenlenip namazının kılınmamasının hikmeti, şehadet eserinin "üzerinde bulunması içindir. Onlar halkın duasına muhtaç olmadıklarından ötürü, diğer kimselere yapılan muamelelere muhtaç değillerdir. Hz. Peygamber şöyle buyurmuştur:
Muhammed’in nefsi elinde olan Allah’a yemin ederim ki Allah yolunda açılan herbir yara kıyamet gününde muhakkak yeni açıldığı şekli üzere gelecektir; rengi kan rengi ve fakat kokusu misk kokusudur