Peygamber efendimiz şaka yaparken nelere dikkat ederdi
melle
Peygamber efendimiz şaka yaparken yalan söylemekten kaçınırdı.Peygamberimiz güler yüzlü samimi şakayı seven bir kişiliğe sahipti.Şakaları da karşıdakileri üzmeyecek şekilde olurdu.Çok kere süpriz şekilde yapardı. Karşıdakinin bir anlık şaşkınlığıyla hemen açıklardı. Bazende kelimeleri şaka haline çevirirdi yani aslında onlar aynı zamanda bir gerçekti.Mesela bir keresinde yaşlı bir kadın ona: Ey Allahın Resulu yaşlılarda cennete girecek mi diye. Peygamberimiz : Hayır deyince kadın bayağı üzülmüştü Sonra Ona gülümseyerek demişti ki:Yaşlı olarak Cennete girmeyeceksiniz orada genç olarak yaşayacaksınız yani gençleşeceksin deyince yaşlı kadının üzülmesi sevince dönüştü.
Cevap: Peygamber efendimiz şaka yaparken nelere dikkat ederdi
AYSEVEN
sevgili peygamberimiz üstün bir ahlak sahibiydi o insanlarla dalga geçmez şakalarını dikkatli ve doğru yapardı yalan söylemez kırıcı konuşmazdı
Peygamber efendimiz Şaka espiri yaparmıydı ?
Talhaispir
Bir yılı aşkın süredir araştırıyorum şaka espiri yaparmıydı diye hiç bulamadım ilahiyat üni. Büyük kitapçılar vb gibi yerlerde bulamadım aslında bu soruyu youtbda sordum yorum olarak okumuş bir hanim bir şaka veya espiri gibi birşeyi söylemişti sonra youtube sayfası kapatıldı o yorumdaki siyer olması lazım ismide gitti bilenler okuyanlar varsa yazarsa minettar olurum saygılar
Yorum: Peygamber efendimiz şaka yaparken nelere dikkat ederdi
arifselim
Peygamber aleyhisselamda şakalar yapar, insanlarla sevinir, üzülür, ağlar, güler ve her insan gibi oda şakalarda da bulunurdu. Bunu da içine yalan katmadan yapardı. Bu konuda rivayet edilen bazı hadisi şerifler şöyledir:
Hz. Ebu Hureyre radıyAllahu anh anlatıyor: "(Ashabtan bir kısmı): "Ey Allah’ın Resûlü! Sen bize şaka yapıyorsun!" demişlerdi.
"Şurası muhakkak ki (şaka da bile olsa) ben sadece hakkı söylerim!" buyurdular."
Tirmizî, Birr 57, (1991).
Hz. Enes radıyAllahu anh anlatıyor: "Bir adam Aleyhissalâtu vesselâm’a gelerek: "Ey Allah’ın Resûlü! Beni bir deveye bindir!" dedi. Aleyhissalâtu vesselâm da: "Ben seni devenin yavrusuna bindireceğim!" dedi. Adam:
"Ey Allah’ın Resülü, ben deve yavrusunu ne yapayım (ona binilmez ki!)" deyince Aleyhissalâtu vesselâm:
"Acaba deveyi deveden başka bir mahluk mu doğurur?" buyurdular."
Tirmizî, Birr 57, (1992); Ebu Dâvud, Edeb 92, (4998).
Yine Enes radıyAllahu anh, Resülullah aleyhissalâtu vesselâm’ın, kendisine: "Ey Zü’l-üzüneyn (iki kulaklı)!" diye hitab ettiğini, bu sözüyle şaka yapmayı kasdettiğini rivayet etmiştir."
Tirmizî, Birr 57, (1993); Ebu Dâvud, Edeb 92, (2005).
Useyd İbnu Hudayr radıyAllahu anh anlatıyor: "Ensardan mizahçı bir zat vardı. (Bir gün yine) konuşup yanındakileri güldürürken Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm elindeki çubuğu (şaka yollu) adamın böğrüne dürttü. Bunun üzerine adam:
"Ey Allah’ın Resülü (canımı yaktınız). Müsaade edin kısas yapayım!" dedi. Aleyhissalâtu vesselâm da: "Haydi yap!" buyurdu. Adam:
"Ama üzerinizde gömlek var, benim üzerimde yoktu (kısas tam olması için çıkarımalısınız)!"
Adamın talebi üzerine, Aleyhissalâtu vesselâm gömleğini kaldı(rıp böğrünü aç)tı. Adam, Resülullah’ı kucaklayıp böğrünü öpmeye başladı ve:
"Ben bunu arzu etmiştim ey Allah’ın Resülü!" dedi."
Ebu Dâvud, Edeb 160, (5224).
Abdullah İbnu’s-Sâib İbni Yezîd İbni’s-Sâib babası tarîkiyle ceddi (Yezid İbnu’s-Sâib) radıyAllahu anh’tan anlatıyor: "Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm buyurdular ki:
"Sizden kimse, ne şaka ne de ciddî olarak kardeşinin değneğini almasın. Kim kardeşinin değneğini almışsa hemen ona geri versin."
Ebu Dâvud, Edeb 93, (5003); Tirmizî, Fiten 3, (2161).
İbnu Ebî Leylâ anlatıyor: "Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm’ın ashabı radıyAllahu anhüm ecmaînin bize anlattıklarına göre, onlar bir sefer yürüyüşünde idiler. (Bir konaklama sırasında) içlerinden biri uyurken, arkadaşı gidip ipini alır. Uyanınca ipini bulamayan zat (kaybettim diye) korkar. (Duruma muttali olan) Aleyhissalâtu vesselâm: "Bir müslümana, bir başka müslümanı korkutmak helâl olmaz!" buyurdular."