Kıbrısın Fethi

Hz. Osman r.a. halife olunca, Kıbrıs’a çıkmak için defalarca müracaatta bulunan Hz. Muaviye, nihayet halifenin talimatı üzerine güçlü bir orduyla Şam’dan harekete geçti (28/648). Yanlarında Ebu Zer, Ebu’d-Derda, Ubade b. Samit ve onun yaşlı hanımı Ümmü Haram Hazretleri de vardı. Ümmü Haram, Enes b. Malik Hazretleri’nin teyzesi ve Peygamber Aleyhisselam’ın süt teyzesiydi. Mısır cephesinden gelen Abdullah b. Sa’d b. Ebî Serh’in ordusu da, Kıbrıs’ta Muaviye’nin ordusuyla buluşmuştu. (Cenab-ı Mevlâ Ahab-ı Güzin’in hepsinden razı olsun.)

Günün birinde Rasul-i Ekrem s.a.v. Ümmü Haram’ın evinde uyumakta iken gülümseyerek uyanmış, sebebini soran Ümmü Haram’a şöyle demişti;

– Rüyamda ümmetimden bazı kimselerin deniz üzerinde gittikleri bana gösterildi

– Ya RasulAllah, Allah’a dua et de, beni de onlardan eylesin!

Az sonra tekrar uykuya dalan Allah Rasulü, yine gülümseyerek uyanmış, sebebini soran Ümmü Haram’a aynı rüyayı gördüğünü söyleyince, o yine aynı arzusunu dile getirmişti:

– Ya RasulAllah, Allah’a dua et de, beni de onlardan eylesin!

– Sen öncekilerin grubundansın.

Bu açıklama, onun Kıbrıs seferine katılacağına işarettti. (İkinci rüya ise, İstanbul seferine işaretmiş).

Hz. Muaviye komutasındaki Kıbrıs harekâtı zaferle neticelenmiş, birçok ganimet ve esirler ele geçirilmişti. Esirleri gören Ebu’d-Derda Hazretleri ağlamaya başlamış, zafere rağmen neden ağladığı sorulunca demiş ki:

– Bunlar güçlü bir topluluk olduğu halde Allah’ın emirlerine uymadıklarından, Allah da onlara başka bir ümmeti musallat etti, bu duruma düştüler. Bir milletin başına esaret musallat olursa, Allah yanında değerleri kalmaz.

Savaş sonunda, Rumlar yılda 7000 dinar vermeleri şartıyla barış yapıldı. İslâm ordusu Kıbrıs’tan ayrılacağı sırada, Ümmü Haram r.a. bindiği katırdan düşerek şehid oldu. Larnaka civarında düştüğü yere defnedildi.

Hala Sultan diye bilinir. 1571’den sonraları yerinde tekke ve cami yapılmıştır.