Ailemle ilişkilerimi düzeltemiyorum.
Kayıtsız Üye
Öncelikle Selamun Aleyküm.
Yaşadıklarımı tarafsız bir şekilde anlatmaya çalışacağım mümkün olduğunca , çünkü sorunlarımın çözülmesini istiyorum artık.
Sert mizaçlı bir insanım ben öyle olmadığımı düşünsem de ailem ve çevremden duyduklarım bu yönde. Bende ister istemez kabullendim artık.
Ailemle ilgili ufak tefek her ailede olan sıkıntılar harici 17 18 yaşıma kadar hiçbir sıkıntım olmadı. Özellikle annem çok fedakar bir insandır. Bu konuda babamda son derece verici bir insandır.Beni okutup iyi bir meslek sahibi olmam için çok çaba sarfettiler. Haklarını yiyemem. Sorunlar 18 yaşında ergenliğin verdiği psikoloji ile başladı. Stresli bir yapım olduğu için ve bu huyumu bildiğim için olabildiğince stresten uzak kalmaya çalışıyorum , azla yetinmem gerekiyorsa razı geliyorum , yeter ki beni strese sokacak durumlar olmasın. Kendimi bu konuda iyi tanımama rağmen üniversite tercih dönemlerimden başlayarak ailemin zorlaması ile mimarlık bölümünü seçtim . Okulu 5 yılda bitirebildim . Fakat bu beş yıl inanın beni çok zorladı. Üniversitenin ilk yıllarında aileme bölümümü bırakmak istediğimi söyledim , hedefim öğretmenlik veya devlet memurluğu gibi alanlardı. Ailemle bu zamana kadar olan pozitif ilişkilerimi de göze alarak bu konunun çok rahat biçimde hallolacağına ve bölümümü bırakıp daha rahat alanlara geçeceğimi düşündüm. Fakat ailem kesin bir dille karşı çıktı. 5 yıllık üniversite hayatım karşılıklı inatlaşma ile saatlerce telefon konuşması ve karşılıklı suçlamalar ile geçti. Son arayışımda bulunduğum şehirde mutsuz olduğumu , sigarayı çok arttırdığımı , başa çıkamayacağımı söyledim. Fakat her nedense bir türlü anlatamadım derdimi veya ailem anlamak istemedi. Son telefon konuşmamızda aileme şunları söyledim. Birdaha bu konuyu açmayacağım , okulu bitireceğim ama size karşı sevgi ve saygım kalmadı , ailem sürekli beni okuturken çektiği sıkıntıları bana anlattığı için eğer bu şekilde davranmaya devam ederseniz ileride siz yaşlandığınızda ben aynı fedakarlığı göstermeyeceğim dedim. Seneler geçti okulu bitirdim ve diplomayı eve getirdim.
Kendi istediğim bölüm olmadığı için , bu bölümle ilgili hiçbir planım olmadığı için ne yapacağımı bilmediğim için , evde 4 ay kadar oturdum. Bu arada aileme sanıldığı kadar maddi yük olduğumu düşünmüyorum. 5. sınıfdan beri burslu okudum , liseyi %100 burslu okudum , üniversitede devlet bursu aldım . 4 ay sonunda cebimde 5 kuruş para kalmadığı için çalışmaya karar verdim fakat bu süre zarfında tamamen ”istemediğim bir ortamda okul veya iş , istemediğim şartlarda , son derece stresli bir şekilde ailemle tamamen negatif ilişkiler içinde ” yaşamımı geçirdim. Ablamda mimar fakat onun işleri benden daha düzgün gittiği için , belkide daha yetenekli veya zeki de olabilir , bir dikiş tutturamamın sebebini benim hatam olduğunu söylediler , bende bunu hiçbir zaman kabul etmedim , etmemde . Ben ise ailemi 7 yıllık zaman zarfında hayatımın en güzel zamanlarını mahvetmekle , hayallerimi , hedeflerimi gerçekleştirmekte önüme engel olmakla suçladım . Son yıllarda ailemle aramda sevgi kalmadı. Babam beni aramaya korkutuğunu söyledi , bende arar diye korkuyorum . 2 3 ayda bir iş imkan verdikçe eve gidiyorum fakat odamdan çıkmak istemiyorum , kendimi zorlasam da yapmacık oluyorum ve bu kadar kavga gürültüden sonra samimiyetsiz şekilde birkaç cümle kurup gene odama çekiliyorum.
Annem ile aram ise gene geçtiğimiz zaman dilimlerinde son derece bozuldu.Bunun sebebi yukarıda anlattıklarım ve aile hayatımda daima ablamdan sonra geldiğimi hissetmemle alakalı. Bu konuyu annem ile konuştum açık bir şekilde . 5 sene okuduğum üniversitenin şehrine babam 1 kere annem 2 kere geldi . Nerede kaldığımı , nasıl yaşadığımı bilmediler. Bunun sebebi ablamın iş kurma , evlilik olayları , dedemlerin hasta olması gibi sebepler. Fakat aynı annenin 2 evladı , ne kadar zor olsa da , annem banada yetmeliydi diye düşünüyorum. Ayrıca ablamın benden daha ön planda olması bende ona karşı negatif duygular beslememe sebep oldu ki bu konuda ablamın hiç suçu yok. Aramızda hiçbir sıkıntı yok , ben sadece annemin ona karşı tavrından bu duygulara kapıldım.
Velhasıl zamanım bu şekilde geçti . 2 yıldır bir inşaat şirketinde çalışıyorum. Gurbetteyim . Para kazanıyorum . Bu yılın 7. ayında Kanada’da bir şirkete iş başvurusu yapmıştım. Başvurum sonuçlandı ve gitme ihtimalim yüksek . Bu zamana kadar aileme olanlardan bahsetmedim . İş ciddiye binince gitme kararı aldım. Şu an ise ailemde hayırsız evlat ilan edildim. Beni aradı ve 65 yaşına geldiğini , ölümlü dünya olduğunu söyledi. Bende hayatımın bir kısmını mahvettiklerini bundan sonrasına onları karıştırmayacağımı söyledim. Çünkü bu 7 yılda sadece çalıştım , tek bir sefer tatile çıkmadım ve daima mutsuz oldum. Tam düzenimi kurdum , maddi olarak birikim yaptım . Hayallerimi gerçekleştirmeye yaklaştım fakat bu seferde farklı bir noktadan gene hayatıma karışmaya kalktılar.
İşin dini boyutunda , annem dedem ve anneanneme 10 yılı aşkın süredir bakıyor . Her ikiside alzheimer hastası. Benimde bakmam gerektiğini biliyorum , olayların bu boyuta gelmesini istemedim fakat olanları ve yaşadıklarımı da unutamıyorum. Babam bugün aradı ve biz hata yaptık sana diretmemeliydik bu okul konusunu , şimdi bizden kaçıyorsun dedi . Bende evet dedim. Bu düşünceleri kafamdan silmek istiyorum , fakat gene negatif bir iş ortamında bulunmamdan kaynaklı , işimi sevmememden kaynaklı ve ailemin uzun süredir arkamda durmamasından kaynaklı silemiyorum .
Şimdi ben Kanada’da mutlu olacağımı ve istediğim ekonomik düzeye ulaşacağımı düşünüyorum . Fakat dinen de aileme karşı sorumluyum , çekip gitsem günah mı, değil mi ? bunu merak ediyorum.
Olayı objektif olarak anlatmaya çalıştım. Bu 7 yılda fiziksel ve psikolojik olarak çok yıprandım ve gitmek istiyorum.
Yorum: Ailemle ilişkilerimi düzeltemiyorum.
Omer Faruk
Selamün Aleyküm kardeşim.
Mal, makam ve ömür bir sermayedir. Göz açıp kapayıncaya kadar geçer. Sana bir kitap önersem okur musun? Stephen Covey, Etkili insanların 7 alışkanlığı. Eğer bu kitabı okursan ve islami bir bakış açın varsa kendi sorunun cevabını bulacaksın.
Bence acele etmelisin…
Selametle kal…