İsyan Etmek İstemiyorum
Vasat
Bunları buraya yazmak istemiyorum. Ama kendime bir yol arıyorum çok yoruldum artık. Yaptığım hiçbir iş üremez. İnsanlar beni sümsük olarak görüyor. Küçük yaşlardan beri aynı belanın içindeyim. Ailem durumumdan bir haber. Bu sıkıntıların yanında şunu fark ettim. Manevi olarak ilerlediğimi. Şu an belki iyi bir insan değilim hala ama fark ediyorum ki rüyalarım dönemsel olarak değişiyor. Yazmak istemiyorum ama gerçekten çok doluyum. Hz Eyüp gibiyim. Onun gibi belaların içindeyim. Ben iyi insan olmak istedikçe insanlar benden uzaklaşıyor. Önceden sabah ezanlarıyla uyanırdım Hakkın yanımda olduğunu hissederdim. Şimdi o da yok. Bırakın namaz kılmayı dua edecek halim kalmadı. Hem fiziksel hem ruhsal olarak çok yorgunum. Yaşadığım yer
Manevi değerlere önem veren bir yer değil. Yunus Emrenin tapduğu vardı hacı bektaşi
Velisi vardı. Şemsin mevlanası mevlananın şemsi vardı. Benim kimsem yok… her gün ağlıyorum. Bir kendi hayatıma bir de etrafıma bakıyorum. Şimdi demeyin senden daha kötüler var. Biliyorum dua ederken onları da düşünüp ettiğim duaya bile üzülüyorum. Ama herkesin imtihanı ve koşulları farklı. İsyan etmek istemiyorum artık. Bir işin kulpundan tutup bir işe yaramak istiyorum. Savruluyorum sadece. Çok fazla bir şey istemiyorum emeğimin karşılığını istiyorum ve dünyada tek başımayım
Yorum: İsyan Etmek Istemiyorum
misafir1
on sene önceki dertlerinizi düşünürseniz başka başka meselelerdir, bugünkü dertlerimiz başka başka meseleler, on sene sonrakilerde başka başka meseleler olacakdır. dolayısıyla bunlara çok da takılmayın, hepsi gelip geçiyor. dünya bana fazla sevmeye fazla istemeye gelmiyor gibi geliyor. bakacaksınız, elinizin altındakileri yiyeceksiniz. şükür insanı genişletir, üzerindeki daha nice nimetleri görmesi ve daha ne gibi imtihanlarla imtihan edilebileceğini idrak etmesidir dolayısıyla insanın elinin altındaki nimetlerle güzel geçinmesi bunlardan faydalanması gerekir yokca acabalarla, niye oldularla veya niye olmuyorlarla insanın kendini daraltmaması gerekiyor.
bizler insanların değil hakikatin olduğu yerde bulunmak durumundayız, insana da bu yakışır, zaman zaman neticesi yalnızlık olsa da yalnızlık batılın çirkinliklerin ve pis şeylerin etrafında oyalanmakdan iyidir. insanlara ne zaman karışacağınızı ve insanlardan ne zaman ayrılacağınızı doğru tayin ettiğiniz zaman ise gayet olumlu birisi olabiliyorsunuz sadece insanlara bağlanmıyorsunuz.
manevi olarak ilerlediğinizden bahsetmişiniz, ben insanın hayatında oturtması gereken taşları oturtmadan önce işleri yoluna koymasının işlerin istediği gitmesinin, kendisinin o kadar menfaatine olmayacağını düşünürüm. şu an ki halinizde nice hayırlar vardır. kul olduğumuz aciz olduğumuz yaratıldığımız başıboş bırakılmadığımız ve tekrar Rabbimize döndürüleceğimiz aslında gayet basit ve açık bir durum dolayısıyla ben, çok triblere girmeyi uygun bulmuyorum. kulluk bilinci derli toplu bir hayat sürmeyi, haramlardan uzak durmak da çirkinliklerden uzak durmaya yarıyor, gerisi de artık olduğu kadar. bu kulluklar eksik gedik yapılacak, yanlışlarımız içinde tevbe edeceğiz, geriye de elimizde olmayanları dert etmektense elimizde olanlardan faydalanmak kalıyor. zaten insan elininin altındakilerle veya mevcut durumuyla barışık yaşayamıyorsa, bunun kıymetini bilmiyor bundan faydalanmıyorsa da; ne olsa barışık yaşayamayabiliyorlar. Rabbim sağlık afiyette gönlünüzce hayırlı bir hayat nasib eylesin