Eşler’in birbirlerine hitabeti hakkında

Hanımına karşı şefkatli, anlayışlı ve tatli davranan bey, o haneyi nasıl bir saadet yuvasi haline getirirse; kocasına saygili, itaat eden, samimi olarak bagli olan Hanım da bu saadeti kat kat arttirir.

Kari-kocanin ideal bir es olduklari her hallerinden belli olur. Bu durum kalben birbirlerine olan bagliliklarindan, aile butcesini birlikte duzenlemeye, genel davranislarindan cocuklarinin terbiyesine; evde yapilmasi gereken islerin ortaklasa halledilmesine ve hatta birbirlerini cagirirken, yekdigerlerinden soz ederken hitap tarzlarina ve bahsedis sekline kadar her yerde kendisini gosterir.

Iste, aile denen cennet yuvasinin uyumunu temine yardımcı olan bir nokta da, eslerin birbirlerini cagirirken, birbirlerinden soz ederken kullandiklari hitap tarzidir…

Mesela, evin reisi olan bey, hanesinin bekcisi, cocuklarinin annesi, hayat arkadaşi ve dert ortagi olan Hanımini ismiyle cagirirken ona olan sevgisini hissettirirse veya sevgi-muhabbet ifade eden hitap sekilleriyle cagirirsa; Hanım da beyini cagirirken, samimi, sevgi dolu ifadeler kullanirsa birbirlerine karşı olan saygi ve baglilik, merhamet ve itaat manalari daha acik bir sekilde gorulur.

Iste bu sir içindir ki, meshur fikih alimlerimizden Ibni Abidin, Hanımin, kocasıni ismiyle cagirmasinin mekruh sayar ve hitap ederken "efendi" diye cagirmasini tavsiye eder. (Hukuk-u Islamiyye ve Istilahat-i Fikhiyye Kamusu, 2:151; El-Ahvalu-s-Seriati’l-Islamiyye, s.187.)

Bu ifadeler Islami bir terbiye ve görgü kuralidir. Uyulmasinda buyuk hikmet ve faydalar vardir.

Zaten daha onceki Islam toplumunda, bilhassa Osmanlida bu görgü kurallarinin en güzel sekilde yasandigini goruruz.

Evlat babasina, "Bey babacigim" ,
annesine, "Hanım annecigim" ;
Hanım, kocasına "Efendi, efendicigim" ;
bey de Hanımina "Hanım sultan" vs. saygi ve iltifat dolu sozlerle hitap ederlerdi.

Ne zaman ki Avrupa ile temaslarimi basladi, onlarin saygidan, merhametten uzak adetleri yer etmeye, kendi toplumlari için gecerli olan görgü kurallari bizim toplumumuzda da yasanmaya basladi.

Iste o zaman benligimize naksolmus olan güzel orf ve adetlerimizden vazgecer olduk. Farkinda olmadan onlara uyduk.

Simdi de kendi esas adetlerimizi ve görgü kurallarimizi kendi dunyamizda yasamamizda hicbir engel yoktur.

O güzel esaslar kisisel hayatimizda, ailemizde, nihayet bütün toplum içinde yasanir hale gelirse, suphesiz, ahlak dunyamizda arzu ettigimiz seviyeye gelmis olacagiz.

Cümleler kelimeler başlı başına bir şey ifade etmezler. Onları süsleyen gönüldeki muhabbetttir.Allah razı olsun güzel konu için LeyliRana