Ayet-el Kürsi cinlerin şerrinden korunmak için büyük bir kaledir.

Ebu Eyyub-i Ensari (r.a.)’nin bodruma benzer bir yeri vadi. Hurmalarını orada tutardı. Cinlerin gül denilenlerinden biri gelir oradan hurma aşırırdı. Ebu Eyyub bunu Peygamber (s.a.v.)’e şikayet etti. Peygamberimiz (s.a.v.) "Git ve cini gördüğün zaman Allah’ın adı ile Rasulüllah’a git de" dedi. Ebu Eyyub geldi ve cini yakaladı. Fakat cin bir daha gelmeyeceğine yemin ettiği için salıverdi. Sonra Rasulüllah (s.a.v.)’ın yanına geldi. Rasulüllah "yakaladığın esiri ne yaptın?" diye sordu. Eyyub (r.a.) "bir daha gelmeyeceğine yemin etti" dedi. Rasulüllah (s.a.v.),"Yalan söylemiş, yine gelecektir" dedi. Gerçekten ikinci defa geldi, yine Ebu Eyyub kendisini yakaladı, tekrar gelmeyeceğine yemin edince salıverdi. Ebu Eyyub Rasulüllah (s.a.v)’ın yanına geldi. Rasulüllah (s.a.v.), "yalan söylemiş, yine gelecektir" dedi. Üçüncü defa gelince, Ebu Eyyub yakalayıp ona dedi ki, "Seni artık Rasulüllah’ın yanına götürünceye kadar bırakmam" bunun üzerime cin,"sana bir şey hatırlatacağım, evinde Ayet-el Kürsiyi oku. Ne cin ne de şeytan sana yaklaşmaz" dedi. Ebu Eyyub tek başına Resulüllah’ın yanına geldi. Rasulüllah (s.a.v.) Ebu Eyyub’a "Yakaladığın esiri ne yaptın?" diye sordu. Ebu Eyyub hadiseyi anlattı. Efendimiz (s.a.v.), "yalancı olduğu halde bu sefer doğru konuşmuş" buyurdular. (Tirmizi, Buhari)

Ebu Hureyre (r.a.)’den: "Peygamberimiz (s.a.v.), her şeyin bir zirvesi vardır. Kur’an’ın zirvesi Bakara Süresidir", buyurdu. Orada Kur’an ayetlerinin baştacı, efendisi olan bir ayet vardır, o da Ayet-el Kürsi’dir." (Tirmizi)

Bir başka hadisi şerifte "Sûre-i Bakara’da Kur’an’ın baştacı, efendisi vardır. Hangi evde okunursa şeytan o evden çıkar, o da Ayet-el Kürsi’dir." (Hakim)