Kal Deseydin Kalırdım….demedin Oysa
esrasahin
Paylasilan duygularin bir anlami olmaliydi.
Yüregimdeki martilarin bir anlami olmaliydi.
Beynimizdeki melodilerin aramizdaki çekimin
Geçen aksamki sohbetin bir anlami olmaliydi.
Duygularimizin bir anlami olmaliydi.
Yüregimdeki tüm martilari uçurdun simdi…
Hangi yöne gittiler bilmiyorum
Geri dönerler mi bilmiyorum.
Dünya bosaldi mi ne!
Neden bu kadar sessizlesti birden yasam
Neden artik parlamiyor yakamozlar gözlerimde?
Neden artik rüzgar esmiyor
Her sey seninle mi kaldi yoksa?
Mantigim… Mantigimi bana birak lütfen ona ihtiyacim var.
Bazi seyleri anlamak için ona ihtiyacim var!
Evet! Ben istedim ayriligi çikmaz yollara yönelen bendim
Kucaginda bir yigin noktayla karsina çikan bendim…
Kahretsin! Bunu neden yaptigimi bilmiyorum.
Ve senin buna nasıl göz yumdugunu…
Tipki balkondaki akasyalari sularken
Fazla sudan dolayi sararacaklarini bilmedigim gibi…
Su onun için hayat olmaliydi oysa…
Ve… Sen de benim tutunacak dalim!
Bazi seyler vardi aramizda biliyorsun
Olmamasi gereken ama daima varolan.
Farkli uçlardaydik seninle
Farkli mevsimleri seviyorduk farkli zamanlarda….
Sen büyük firtinalara vardin bense lodostan bile ürküyordum..
Oysa basardigimiz seyler vardi her seye ragmen
Daha dogrusu öyle saniyordum…
Binlerce yildiz arasinda
Ayin güzelligini gösterebilmekti tek amacim…
Yildizlari söndürmekti… Sorunlari yok etmekti…
"Bitti" deyisim öylesine bir seydi öylesine siradan sakaciktan…
"Hayir" demeliydin!
Hatta kiyametler koparmaliydin yüregimde
Hendekler açmaliydin yoluma gidemeyeyim diye.
Sahip çikmaliydin gözlerimdeki ay’a sevgimiz diye…
Beni yolumdan alikoymaliydin…
"kal" demeliydin… Defalarca "kal" demeliydin…
Oysa demedin…
Belki de senin çiçeklerin çoktan solmustu ve ben
Akasyalari kisin yasatmaya çalismakla hata etmistim…
Belki böylesi daha iyi oldu…
"Kal" deseydin kalirdim… Hem de seve seve kalirdim.
Martilarla kalirdim. Yakamozlarla kalirdim.
Demedin oysa!
Bilir misin?
Kaç çiglik olup yikildi yüregim giderken…
Bilir misin?
Nasil bir cana hasretti yüregim yolumdan döndürecek…
Bilir misin?
Nasil zor oldu ardima bakmadan çekip gitmek…
‘KAl’ desen kalacaktim…
DEMEDIN OYSA!!!
Cevap: Kal Deseydin Kalırdım….demedin Oysa
esrasahin
Bir sözünle ateşe verdin uğruna ödenen bedelleri…
Gitme demem git şimdi!
Bir metalin içine bindirip vedalarını son bir kez kokunu çekmeden tiryakiliğim
son bir kez düşmeden kollarının girdabına bir buseyi çok görüp alnıma
en kara yazgıları sür de git!..
Son fethedilen miyim meçhul ama sen son Fatih’im…
Bilsen kaç varlığa hiçlikti fetihlerin…
Ama dur gitme!…
Şu topraklarımda dalgalanan sancağını indir öyle git!
Yüreğimden sevdanı dilimden adını sök de git!
Ciğerlerimden kokunu gönlümden gözlerinin okunu çek de git!
Sözlerimi esaretten kurtar dilimi çöz de git!
Kaç kez uğurladım seni bu kentten?
Kaç kez boynu bükük bıraktın ardından el sallayışlarımı buralarda?
Dönüşünün umuduyla gidişine dayanamazken
bu müebbet vedaya nasıl dayanırım söyle?
Ah yar… en yakınımken uzağımdın.
Şimdi benden öte bensin ki ben bana uzağım…
Yanıt: Kal Deseydin Kalırdım….demedin Oysa
esrasahin
Tek isteğim üşüyen yüreğimi ısıtmandı..
Ayaz gecelerde ellerime dokunmandı belki..
Yüreğindeki buzulları eritmeye gücüm yetmedi..
Tek isteğim sığınabilmekti gözlerine huzur bulabilmek için..
Ama ben sevgimle yenik düştüm..
İçimdeki ateş, acı ve bu bitmeyen yalnızlık yanıma kâr kaldı..
Şimdi öyle doluyum ki kelimeler bile yetersiz kalır anlatmaya bu acıyı..
Gözlerim bilmezdi bu denli uykusuzluğu ve her sabah hüzünle uyanmayı..
Zaman her şeyin ilacı derler..?
Belki yaram kabuk bağlar..?
Ama gözlerimdeki hüzün ve kalbimde acı hep kalacak biliyorum senden yadigar olarak…
Soru: Kal Deseydin Kalırdım….demedin Oysa
esrasahin
Güneştin
Bir sızı gibi geliyor uzaklardan sesin
Fakat değil..nedense kalbim ağrıyor
Yoldan gelip geçenler şaşkın
İki yıldız alıyorum gökyüzünden ödünç..göğsüme tutuyorum utanarak
Seni görüyorum bir an..görüyorum ve inanamıyorum
Evet! görünce inanamadım..
Tabiki çok güzel olmalıydın fakat sadece bakışlarınla kalbimin ritmini değiştiremezdin
Naptın..naptın! !
Öldürür gibi baktın
Bir tatlı sevinçti gelişinin heyecanı..
YÜREĞİMDEYDİ..
Gökyüzünden süzüldü, bana doğru yaklaştı..beni seçmişti..
Dudaklarıma dokundu, dudaklarımı ıslattı…
ama GİTTİ! !
Bir serseri YAĞMUR DAMLASIYDI!
Bulutların arasından gördüm sapsarı saçlarını
Baktığım her an kaygı duydum
Sanki kaybolup gidecektin
Her an kaybedişimin heyecanı yüreğimdeydi
Hep kaybetmişitm, bugün de mi?
Her dakika gözümün önünde olman için dua ettim
Ama gitmedin..yüreğimdeki sevgiyi bitiremedin
Benim de olmadın…
Yaklaşmaya çalıştım… yandım.. GÜNEŞTİN! ! ! !
esrasahin
Yak bu Şİİrİ
YAK BU ŞİİRİ
Bütün lambalarini yak evinin,
Ve bütün perdelerini aç,
Ve bekle gelmeyecek sevgiliyi
Bütün ihtimalleri sonuna kadar kullan,
Umutsuz harflerle umutlu tümceler kur,
Ve yasamak gibi anla her seyi
Biraz da kendini anla
Kalbim;
Sana kanamak yakisir
Mazideki anilar kadardir göz yaslari,
Ve hatiralar kadardir kan damlalari,
Bir gün kanamaz,aglamaz olursun
Belki de yorgunlugunla unutursun
Kalbim;
Vazgeç bu sevdadan,
Kendinden geçmeden
Seven aglatir mi sevdigini?
Ama seven de sendin,aglayan da
Hasret ilmegi dolandiginda boynuna,
An ve an kanayan da,
Onu isteyende sendin son arzunda
Kalbim;
Yargisiz infazlari infaz et
O seni infaz etmeden
Sendin,
Adimlarini delice yoran
Sendin,
Gece gündüz aglalayan
Sendin,
Sevdayi sevda için yasayan
Ve sendin,
Nefes aldikça onu arayan,
O yoksa yok olan sendin
Kalbim;
Zamansiz isyanlari azad et kendinden,
O seni azad etmeden
Bir zemheri sevda için düstün dile
Ne gurur kaldi,ne onur,
Bilki;
Cehennem atesinin odunu o’dur
Kalbim;
Yak bu siiri
O seni yakmadan
esrasahin
Epey bir geç oldu canım
Yavaş yavaş toparlanayım artık
Üstümü silkelemeliyim
Malum toz toprak içindeyim
Şuradaki boş şişeyi de saklıyım
Kimse görmesin
Sonra ayyaşlar dadanmış demesinler
Tekrar buluşuruz merak
etme
Gelirim yanına,İki çift laf ederiz eski günlerden
Seninle mutlu olduğumuz anlardan
Yok canım öyle demek istemedim
Şimdi de mutluyuz tabii ki ama,
İtiraf etmek istiyorum birşeyi
Bilmek senin en doğal hakkın
O günler aklıma geldikçe
Ve şu mezarına gelip yüz sürdükçe
Ağlayamıyorum bitanem
Gözlerim doluyor
Yüreğimin kor ateşinde
Bir büyük buz kütlesi oluyor mezar taşın
Hıçkırıklarımı duyacaksın diye
Ağlayamıyorum..
Daha fazla konuşamayacağım
Yine gelirim meleğim üzülme
Seni bu köhne yerde tek bırakmam
Söz verdiğim gibi meleğim
Seni çok ama çok seviyorum
esrasahin
De Gülüm
de gülüm! De ki: ela bir günde geleceğim
İstanbul darmadağın olacak, saçlarım
darmadağın. Hepsi, darmadağın!
Üzülme gülüm! Toparlanacağız, birlikte,
ayağa da kalkacağız, yürüyeceğiz de gülüm
hem de çelikten toprağını dele hayatin!
De gülüm! De ki: bitmiştir umut, bitmiştir
sevgi, bitmiştir güven!
Güven bana gülüm!
Sana bitmemişliği öğretecek, tattıracaktır
hasretten-hakikaten-ten değiştiren yüzüm!
Göreceksin gülüm! Bekle!
Hırslarımız, acılarımız gitgide ihanetlere
hainlere, ezilmelere alışacak.
Göreceksin-sevinçten ağlayacaksın gülüm-ki
işte o vakit bana-doğrudur!-
şair olmak, seni sevmek pek çok yakışacak!
Bak! Şiirler var, mektuplar var, çocuklar var,
sokaklar var, kediler!
İnan bana gülüm, ölüm yok bir tek! Ölüm yok bize!
Ölüm inananlar için sessizce
kara kaplı kitaplardan çıkartılacak.
Göreceksin gülüm! Bekle! Göreceksin!
Artik hiçbir insan, hiçbir kavga ve hiçbirimiz
bu dünyada, yapayalnız, umarsız kalmayacak!
esrasahin
Sensizlik Öldürmüyormuş..!
şimdi sen
her gidişinde olduğu gibi
ardına bakmadan öylece gittin ya;
bil ki bu kez döndüğünde ben olmayacağım
eminim şaşıracaksın
bu kez seni beklemediğim
ve yalnızlığımı da alıp yanımda götürmediğim için
öylece ardımda bıraktığım yalnızlığımı
yağmalanmış bulacaksın üstelik
daha bir şaşıracaksın
öylece bakakalacaksın
"sen gittin gideli
takvimler aynı tarihte asılı kaldı
ben yine bıraktığın yerdeyim” diye başlayan
notlar olmayacak
"baharlar doğacak birazdan kara kışın kalktığı topraklardan
oysa sensiz baharı neyleyim ben? ” diye karalanmış satırlar da
"uzanıp gecenin koynuna
yıldızların değil de
gözlerinin hayalinde sabahlamak var ya” diye başlayan
o mektubu da unut gitsin
şimdi gözlerini bile hatırlamıyorum çünkü
her sabah sensizliğe uyanmak
ölümün soğuk kucağında uyanmak gibi değil artık
"bahara adanmış bu sevda kış ortasında mı bitmeliydi? ” de demiyorum
içimdeki tüm denizler durgun şimdi
yokluğuna çığlık atmıyor martılar
sükunetin o dayanılmaz hafifliğiyle sarhoşum
hiçbirşey hissetmiyorum artık
hiç – bir – şey!
ne zaman ki kurtarabildim kendimi
gözlerinin esaretinden
işte o an anladım ki
seninle düz bildiğim tüm yollar hep yokuşmuş
yalnızlığa demirlenmiş gemiler gibi
sensizliğin limanında beklerken
boşuna yıpranmışım
çıkmadık candan ümit kesilmezmiş ya!
doğruymuş
umut besleyebilmek güzelmiş yarına
umut besleyebilmek güzelmiş kendi adına
işte yine küçük bir serçe edasıyla
atmaya başladı yüreğim şükür
şükür kurtulabildim gözlerinin esaretinden
şimdi öfkeyle rüzgarın eteklerine fırtınaları doldurup
savursan da ardımdan
nafile
senli yangınlardan arda kalan
küllerime daha bir sahibim şimdi
elimde bana kalandan
kendimi yeniden yaratmam an meselesi
bil
bil ve benden uzak dur!
bir kez silkinip kalktıktan sonra
sensizlik öldürmüyormuş
artık biliyorum
öleceksem bu kez yazgımdan olacak
seni özlemekten değil
huzurla kapatıyorum artık
uykuya hasret gözlerimi
ve güneşin sıcaklığıyla gülümsüyorum güne
ve günler ki
nice umut dolu
yeni günlere gebe
merhaba hayat!
ben döndüm
esrasahin
UzakLaş . . . yOksa Sana DokunuruM
yOksa yasak tanımam,GünahkaR oLursuN,GünahıN oLuruM. . .
Görme, GörurseN hatirLamA
hatirLarsan aĞLamA.
GeLme, yOksa Sana DokunuruM . . .
Dudaklarina konariM, Gözlerini esir aLırım GeceLerce KöLem oLursuN …
Benden baskasina yasatmam Seni, tarihini vururum, anilarini asarim yuregine sapLarim kendimi, bedeninde yatiya kalirim, teninde
BekLeriM GeLecegimi . . .
YakLaşma . . . Seni aLirim
senin oLurum, özgürlügüne yoLdas oLurum, sensiz dusunceLerim toprak oLur, yuzunde GunesLer bekLerim, gitmezsen sana dokunurum sahiplenirim seni.
Sana Aşkı YaşatırıM daha küçük aşkLara katLanamazsin..
"BenimLe ÖLürsüN”
esrasahin
Elin buz gibiydi.Ne kadar soguktu bakışların.Bir ulaşılmaz hayalken karşımda ,kırılmış bir cam gibiydin….
Yıkılışına saygılıyım .Uğrunda tükettiğim zamanlarsenin gelecek günlere özlemin olsun.
Kırdılar değilmi?
Anlamadılar bakışlarındaki gizemi,bakmasını bilemediler değilmi. Öyleya nerden bilecekler neyi sevdiğini,neleri düşündüğünü,hayallerini,sevginin boyutunu,bir gul yapragının senin için ne ifade ettiğini ,nerden bilecekler…
söylesen de bişey ifade etmez onlar için çünkü ruhun bende.. giremezler düşlerine….
Düzelt kendini..bakma sözlerime.Çektirdiklerin yüzünden senden intikam alacak değilim.Bunu yaparsam ne farkımkalır seni benden koparıp uzenlerden..
Hani bier şey söylemiştim hatırlarsan, Hazırlayacağın sonlarını iyi düşün sevmeye sonra hazırlan..
Kahretsin! Beni haklı çıkardın.
Sana sunacağım yaşama,senin beni seveceğinden daha bir çok uzağım.Yakınsamalarım güzel gözlerin içindir.Dost bilinmezliğinde bir aşk provasındadır artık kalbin.
OLSUN
Sıcak tut ellerini.Üşütme sana verdiğim o iklimsiz yoğunsuz,renksiz,kokusuz gülleri.
Şimdilik hoşçakal.Hayatını çıkmazlardan koru,çıkarcılardan uzak tut.
VE
Kurduğum bu düşü ve olmayan mektuplarımı unut…
HAYRUNİSAGÜLL
ayyyy çook güzelllmişşş…. teşkkürler, Allah razı olsun!
esrasahin
sağol beğendiğine sevindim:)
esrasahin
hiç ummadığım bir anda,daha hazır değilken acılara,öyle çıktınki karşıma,ne aklım kaldı bende nede dayanacak takatim.
niye geldin,neden girdin kanıma,iliklerime kadar işledin.hiçmi çıkmaz bir insan akıldan,hepmi düşünürsün,hepmi istersin,
işte tamda böyle seviyorum ben seniii.ne desem boş anlamazsın
kalbin taş olmuş
esrasahin
bir tesadüftü seni çıkaran karşıma
neden geldin,neden girdin kanıma
iliklerime kadar işledin,çıkmıyorsun aklımdan
yeter artık ölüyorum,bitirecek bu sevdan…
bağırmak istiyorum seni sevdiğimi, sesim kısılana kadar
haykırmak istiyorum bu aleme inat
sonra tutuyorum soluğumu yutuyorum kelimeleri
neye yarar bilmiyorum
ama yinede çok seviyorum
esrasahin
Her son bir başlangıçtır biliyorsun ki
Bu ayrılık benim ömrümü bitirmedi
Gurur için yaşanlardanım ben
Bu kalp hiç kimsenin önünde eğilmedi
Şimdi döndü deseler aşktan öldü deseler
Masum kalbim senin için tek damla yaş döker mi
Bitmedi harbim dağ gibi kalbim
Senin gibilerin korkusuyum
Beni yokluğunla yendin sanma
Ben tek kişilk aşk ordusuyum
esrasahin
Bakma bana öyle,
Sessizde durma,
Özlemiyorum artık seni!
Bir şeyler söyle,
Akıllara zarar suskun cümlelerinle boğma beni. Dudaklarının altında biriktirdiğin sözleri çıkar,
Sevmediğini haykır yüzüme,
Yokluğuna dayanırım elbet,
Yeter ki çık yüreğimin kafesinden.
Damlalarım yoruldu akmaktan,
Bir düş-tük kırıldık anla işte.
Sana uzak olduğum kadar yakınımda, Çıkaramıyorum sen düşünceleri beynimden,
İntihara neden olacak sen düşünceleri, Gülerken ağlamak nasıl?
Veya ağlarken delirmek
Benimkisi de böyle bir şey işte.
Hissetmiştim gideceğini,Ayrılık kokuyordu nefesin,
Gözlerin emanet bakıyordu, Hiçbir gidiş acısız değildir,
Giderken yaşanmış acıları bana bırak, Yoksa bunun adı gitmek olmaz.Şarkımızın sözlerini al melodisi bende kalsın, Dilimde gözlerinin nakaratı olur elbet,
Sana git diyişim ‘şakacıktandı’.. istemeden kırmak gibi bir şey,
Ama yinede sen git. Yeni yeni toparlamaya başladım kendimi,Biraz gülerim, ardından ağlarım,
Bakma bana öyle,
Sessizde durma,
Böyle biriyim işte, Evet özlemiyorum seni,
Alışırım yokluğuna da,
Yalnızlıktan da korkmam, Yeter ki çık yüreğimden ve çıkar intiharları düşüncelerimden…
esrasahin
Gelbugün, küçük bir buse kondur yüreğime ve son bulsun anlamsızlıklarım.
Gelbir parça olsun sen olsun nefesimde,
Gel de, sen olayım olmasak da…
Gel az…
Gel irsenazlarım eksilecek,
Gelde çoğalayım!
Gitmek gitmekti satırlarım…Kırılmış Düş Düştü… Vazgeçtim ve vuslata dair diye başladım kelamıma.
bir düş!tük kırıldık… boşversene… diye başlayıp susasım vardı. Bilirsin. Şimdi tüm sustuklarımı sustum!
Gel bir,
Bir dokun,
Bir sar.
Küçük ruhlu bir şeyim ben. Parmak uçlarımda taşıdığım bir yürek var. Bir de mesafeler var aşamadığım. Çarpıntım da var gerçi, koşmalıyım varmak için, koşarsam düşerim yar! Sen gel bu yüzden. Hazana inat, yansın tüm ışıklar. Şehrimde bahardanlıklar yansın.
Soğuk bir sabaha uyanışımda, geçmez dakikalar. Dört duvarlara yankı olur çığlıklarım. Lakin bir haber salsan an’ıma, çığlıklarım susar yar.
Gel sustur(konuştur) beni.
Sadık değildir karabasanlar yalpalandıklarına, gölgenle kaybolacaklar verilmiş andları var. Gel, kov yar!
Sığındım yine kendime.
Son olan birşeyler var.
son/söz/"son"du/söylendi/son desem yaraşacak belki. Ama yok, benim en en çok sana sarılasım var…
Gel…..
gül28
içimdeki tüm denizler durgun şimdi
yokluğuna çığlık atmıyor martılar
sükunetin o dayanılmaz hafifliğiyle sarhoşum
hiçbirşey hissetmiyorum artık
hiç – bir – şey!
sustum…..
teşekkürler…
kal deseydin kalırdım sözleri, kal deseydin kalirdim